Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Φίλοι μου ανταποκρινόμενος και εγώ στο κάλεσμα, ενώνω την φωνή μου στις διαμαρτυρίες για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στα κολαστήρια των φυλακών.
ΔΕΝ υπογράφω όμως διαμαρτυρόμενος για την επιπολαιότητα των οργανωτών αυτής της εκστρατείας.
Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να υποφέρουν και κάποιοι άλλοι να εκμεταλλεύονται αυτόν τον πόνο βάζοντας διαφημίσεις εκεί όπου πρέπει να υπογράψω, ΔΕΝ με ενδιαφέρει να μειώσω το πάχος του στομαχιού μου. «Why is Your Stomach Fat?»
Θα βάλω όμως τις κραυγές αγωνίας δύο ανθρώπων:

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
Κάρολος Παπούλιας, 16/11/08
“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08




Φίλοι μου αυτήν την ανάρτηση άρχισα να την γράφω όταν ήμουνα ακόμα την Μερσίνη της Τουρκίας. Όσο ήταν ο γιός μου εδώ είχαμε πολλά να πούμε και να κάνουμε, τώρα που είμαι μόνος, δεν ξέρω τι να κάνω μετά τις 23:00 και γράφω.
Γράφω περισσότερο για τον εαυτόν μου, κάτι σαν ημερολόγιο. Θα σταχυολογήσω κάποια από αυτά και θα τα βάλω στην ανάρτηση.
Θα αρχίσω από την πρόσκληση που μου έκανε η καλή μας η Artanis να παίξω το παιχνίδι ποίημα, ρητό και πίνακας.
Από τα ποιήματα θα αναφέρω ένα που με εκφράζει τουλάχιστον τώρα που πλησιάζω στην έξοδο.
Ήταν γραμμένο από τον Φιλόδημο, επικούρειο φιλόσοφο και ποιητή από τα Γάδαρα της Παλαιστίνης 110 – 35 π.Χ.

Αγάπησα• ποιος όχι; Εξόκειλα• σε ποιον αυτά είναι ξένα;
Έρμαιο μανίας• αλλά από πού; όχι θεός η αιτία;
Τώρα μακριά όλα αυτά –τα μαύρα μου μαλλιά χιονισμένα ήδη
παίζουν και μού προμηνούν τη συνετή ηλικία.
Έπαιξα, όσο ήταν καιρός• τώρα καιρός δεν μου έχει μείνει
–καιρός μου να προσανατολιστώ στη σωφροσύνη.

Όσο για την ρήση, έχω κάνει βίωμα μου το «πράξε κατά συνείδηση». Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να είμαι καλός άνθρωπος, ή να κάνω καλές πράξεις. Σημαίνει απλά ότι, φροντίζω οι πράξεις μου να συμφωνούν με την συνείδηση μου.
Και αυτό δεν μου ήρθε ουρανοκατέβατο, με μύησε μια εικοσάχρονη Ελληνο-Ινδή. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Για τον πίνακα θα έλεγα ότι μου αρέσουν αρκετοί, οι τρεις χάριτες όμως του Briand είναι από τους αγαπημένους μου. Δυστυχώς έχει πάθει μία μικρή ζημία και πρέπει να γίνει αποκατάσταση από ειδικό.



Και τώρα ήρθε η σειρά να γράψω λίγα για τις εντυπώσεις μου από την παραμονή μου στην Μερσίνη της Τουρκίας. Θα γράψω συνοπτικά για να μην σας κουράσω, είναι σκόρπιες σκέψεις ενός ταξιδιώτη σε μια άγνωστη χώρα με άγνωστη γι’ αυτόν γλώσσα.
Ναι τουλάχιστον σε εμένα η Τουρκία ήταν και είναι άγνωστη χώρα, παρ’ όλον που ο πατέρας μου είχε μιλήσει για τους ανθρώπους αυτούς, εγώ αφέθηκα να παρασυρθώ από την κοινή γνώμη που τους ήθελε αιματοβαμμένους κατακτητές. Ας είναι δεν θα κάνω κρίσεις, θα τις αποφύγω, θα προσπαθήσω να διηγηθώ τα πράγματα όπως τα είδα.
Όταν πρόκειται να ταξιδεύσω στο εξωτερικό, φροντίζω να μαθαίνω κάποια πράγματα για τις συνήθειες και τα έθιμα του λαού της χώρας που πάω. Στην περίπτωση αυτή δεν το έκανα, θεώρησα ότι τους γνώριζα καλά. Λάθος μου έπρεπε να φροντίσω να μάθω κάποια πράγματα, θα μπορούσα να είχα ρωτήσει τον φίλο side21 που πηγαίνει συχνά στην χώρα αυτή για πολιτισμικές εκδηλώσεις.
Η διαδρομή μου ήταν αεροπορικώς Αθήνα – Κωνσταντινούπολη – Άδανα.
Από εκεί με αυτοκίνητο για την Μερσίνη, 80 χιλ μακρύτερα και περίπου 1 ώρα.
Στη Μερσίνη πήγαμε κατευθείαν για φαί, που αλλού από το FORUM και το Media Markt, κάτι σαν το Mall των Αθηνών.
Ημέρα Κυριακή και με τρώει η περιέργεια για τα μαγαζιά που είναι ανοικτά, όχι μόνο στο FORUM αλλά και σε ολόκληρη την πόλη. Όπως μου είπε ο γιός μόνο οι υπηρεσίες και τα γραφεία κλείνουν το Σαββατοκύριακο, όλα τα άλλα είναι ανοικτά μέχρι τις 10 το βράδυ.
Το εξασκημένο μάτι μου ψάχνει, ψάχνει για γυναικεία γάμπα. Αμ δε, όλες με παντελόνια ή μακριά φουστάνια, ούτε δείγμα από γάμπα. Μέχρι που έφυγα μόνο μία είδα και αυτή άνηκε σε μικρό κορίτσι. Είναι όμως όλες τους (πλην των γιαγιάδων) κομψά ντυμένες. Όχι ότι οι γιαγιάδες δεν ήταν καλοντυμένες αλλά από σεβασμό απέφευγα να τις κοιτώ. Εκείνο όμως που μου έκανε πολύ εντύπωση ήταν τα ζευγάρια κάθε ηλικίας. Πιασμένα χέρι χέρι κάτι που σπάνια πλέον το βλέπουμε σε άλλες χώρες.
Τα καταστήματα κάτι σαν τα δικά μας με περίπου τις ίδιες τιμές, μάλλον ακριβές τιμές για τους Τούρκους.
Τα αυτοκίνητα, μάλλον λιγοστά, κινούνται με βενζίνη, πετρέλαιο ή αέριο. Η βενζίνη και το πετρέλαιο μάλλον ακριβά σε σχέση και με τις δικές μας τιμές.
Οι δρόμοι τους τεράστιοι σε πλάτος καθώς και τα πεζοδρόμια με πολύ καλό φωτισμό. Σχεδόν πουθενά δεν είδα πεζοδρόμιο κάτω από 3 μέτρα πλάτος. Ίσως το μεγάλο πλάτος των δρόμων και η πανταχόθεν ελεύθερη δόμηση να μην μου δημιούργησε το πλάκωμα αυτό που αισθάνομαι κάθε φορά που κατεβαίνω στην Αθήνα. Είναι φυσικά και το πολύ πράσινο. Δεν αφήνουν σχεδόν κανένα χώρο χωρίς να φυτέψουν δέντρα.
Όσο για την παραλία τους τι να πω! Μία λωρίδα πλάτους από 50 μέχρι 100 μέτρα και μήκους 15 χιλ. με δρομάκια, λιμνούλες, παραστάσεις αγάλματα (δεν είδα του Ατατούρκ, αλλά κάπου θα υπήρχε και αυτό) εγκαταστάσεις με παιδικές χαρές αλλά και χώροι άθλησης των μεγάλων, γεμάτη με πράσινο. Στη συνέχεια υπήρχε δρόμος με τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση και διάζωμα στην μέση, φαρδύ πεζοδρόμιο, πρασιά και άρχιζαν οι πολυκατοικίες.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βγάλω αρκετές φωτογραφίες γιατί είχα ατύχημα με τις δύο μου φωτογραφικές.











Για τον κόσμο έχω να πω ότι ούτε στιγμή δεν αισθάνθηκα ανησυχία ή μοναξιά (παρ΄όλον που δεν γνώριζα την γλώσσα και ούτε μιλούσαν αγγλικά). Πολύ ήσυχος κόσμος ευγενικός και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν με παντομίμα φυσικά.
Οι πολυκατοικίες από 8 μέχρι 20 ορόφους και αρκετές με μεγαλύτερο ύψος, αλλά με αποστάσεις μεταξύ τους. Η πολυκατοικία στη φωτογραφία ήταν απέναντι από την δική μου.
Τα προϊόντα του σουπερμάρκετ όλα στην τουρκική, οι δε τιμές μάλλον χαμηλές για εμάς.
Γενικά για εμένα ήταν δεκαπέντε ημέρες γεμάτες από δουλειά, γεμάτες από εμπειρίες, εκπλήξεις και ωραίες αναμνήσεις. Και σαν επιστέγασμα η επίσκεψή μου στα Μεστά της Χίου. Επίσκεψη αστραπή στο καλό μας το fractal. Όχι δεν θα σας αποκαλύψω το γένος γι’ αυτό και δεν θα βάλω την φωτογραφία του.
Εκεί κατέληξα οδικώς μετά από περιπετειώδες ταξίδι δύο ημερών, 1.100χιλ, και 14 ωρών οδήγηση, μέσα από τα βουνά της ΝΔ Τουρκίας, μέχρι το Τσεσμέ. Στη συνέχεια με πλοιάριο στη Χίο και από εκεί κατευθείαν στα Μεστά.








Δεν περίμενα αυτό που είδα. Έχω δει πολλά κάστρα και φρούρια στα ταξίδια μου στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα στη Μονεμβασιά. Αλλά αυτό το ζωντανό κάστρο δεν το έχω δει πουθενά. Ένα κάστρο που κατοικείται, ένα ζωντανό κάστρο. Γύρω από το κάστρο το χωριό. Τα σπίτια μέσα στο κάστρο, μέρος του δαιδαλώδους τοίχους καταπληκτικά. Το δε σπίτι του fractal κουκλίστικο. Τι να πω για τον κήπο σου fractal μου! Ένας κήπος 4 επί 5 μέτρα περίπου, με διάφορα φυτά και μια τεράστια λεμονιά. Οι τοίχοι γύρο από τον κήπο πρέπει να είναι 4 μέτρα ύψος από πέτρα. Και ξαφνικά άρχισαν να πετούν πουλάκια που είχαν φωλιάσει στη λεμονιά και τα ενόχλησε το φως που άναψε το fractal.
Παράδεισος σκέτος, να είσαι καλά fractal, άξιζαν τα 1.100χιλ που κάναμε με τον Βόσνιο οδηγό μου. Για να προλάβουμε το πλοίο το πήγαινε σε εκείνες τις στροφές σας με 140χιλ. και σε 20 λεπτά ήμασταν στο λιμάνι.
Αρκετά όμως φλυάρησα και σας ζάλισα, έχω την τάση να γράφω πολλά. Φιλιά πολλά σε όλους σας, ακόμα και σε αυτούς που θα μου την πέσουν.
Οι φωτογραφίες από την Μερσίνη, είναι από εμένα και μία από το google earth. Οι φωτογραφίες από τα Μεστά είναι δικές μου αλλά όχι από καλή φωτογραφική.

34 σχόλια:

asterion είπε...

Το είχα διαβάσει σε κάτι σχόλια, αλλά φαίνεται ότι δεν το είχα προσέξει.
Πραγματικά μου θύμισαν την πατρίδα μου οι πολυκατοικίες. Βεράντες μηδέν. Ισως είναι Μουσουλμανικό κατάλοιπο και έγινε σχολη αρχιτεκτονική η έλειψη από βεράντες. Εντυπωσιακό.
Καλώς όρισες λοιπόν και επίσημα. Αλλο το βαθύ κράτος και άλλο ο κόσμος.

Artanis είπε...

Καλησπέρα gskastro...Πολύ ωραία η ανάρτηση και οι φωτό...Ωραίο μέρος, φαντάζομαι όμως πως άλλοι από τουρίστες, δεν θα την χρησιμοποιούν αυτήν την υπέροχη παραλία...Πολύ ωραίες και οι φωτό από Χίο...Εσύ λες πως δεν ήταν καλή η ψηφιακή, αλλά εγώ τις βρίσκω μυστηριακές...
Να έισαι καλά, και να περνάς ακόμα καλύτερα...Και να προσπαθείς να ξεκουράζεσαι κιόλας, όχι μόνον δουλειά...
Καλό σου βράδυ, σε φιλώ...

gskastro είπε...

Φίλε Αστερίωνα, ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Για τις βεράντες ξέρω που το είχες διαβάσει αλλά από αυτές άλλο τίποτα, κάνε κλικ με το ποντική στην προτελευταία φωτογραφία σου και θα τις δεις. Μη συγκρίνεις την εποχή που ήσουν στην Αίγυπτο με σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει.
Εγώ δεν μίλησα για κράτος, μίλησα για τον κόσμο που συνάντησα. Θα μπορούσα να γράψω ακόμα περισσότερα για τον κόσμο που συνάντησα, όπως άλλωστε έχω γράψει στο ημερολόγιο που κράτησα, αλλά σκέφτηκα ότι θα δυσαρεστούσα κάποιους και έτσι τα κράτησα για τον εαυτόν μου και τα εγγόνια μου.
Να είσαι καλά Αστερίωνα και καλή σου νύχτα. gskastro

gskastro είπε...

Καλή μου Artanis πολύ ωραίο μέρος με πολύ πράσινο αλλά χωρίς τουρίστες. Βασικά δεν έχει κάτι που να έλκει τους τουρίστες. Την παραλία την χρησιμοποιούν πολύ οι ντόπιοι το πρωί. Όταν περνούσα κατά τις 6:30 από την παραλιακή λεωφόρο, η παραλία ήταν γεμάτη με κόσμο που κάνανε τζόκιν, γυμναστική και διάφορες ασκήσεις. Σε όλο το μήκος της παραλίας (15χιλ) δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο.
Η παραλία απ’ ότι φαίνεται είναι τεχνίτη με ογκόλιθους και προσχώσεις. Οι παραλίες για μπάνια είναι στο ανατολικό μέρος της πόλης, Η δε πόλη είναι περικυκλωμένη με θερμοκήπια, γιατί προφανώς τρώνε πολύ σαλατικό.
Μου έκανε εντύπωση που με το κεμπάπ που έτρωγα συνήθως μου σερβίριζαν 4 με 5 ειδών σαλάτες. Όχι σε μεγάλες ποσότητες αλλά συνολικά ήταν περίπου σαν 2 με 3 δικές μας.
Τα Μεστά είναι υπέροχα, δυστυχώς δεν είχα τον χρόνο για να τα δω καλύτερα. Ελπίζω να μου δοθεί ευκαιρία να τα επισκεφτώ ξανά.
Όσο για την δουλειά, ελπίζω σε ένα εξάμηνο να έχει στρώσει. Μέχρι τότε θα με τρέχει.
Πολλά φιλιά και καλή σου νύχτα gskastro

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!!!

Πολύ μου κάνουν εντύπωση τα όσα λες για την Τουρκία και μάλιστα όχι για την πρωτεύουσα..
Η πολυκατοικία αυτή είναι πολύ όμορφη, μάλλον ξεχωριστή! Αλλά και η ιδέα για να μείνεις σε κάστρο ακόμη καλύτερη!!!!!!

gskastro είπε...

Καλημέρα και σε εσένα Ηφαιστίωνα. Όπως θα είδες είμαι πολύ προσεκτικός, δεν αναφέρω Τουρκία αλλά Μερσίνης της Τουρκίας. Μία πόλη 1,5 εκ. κατοίκων παραλιακή και μάλλον καινούργια.
Εκεί πήγα για δουλειά και με τους ανθρώπους που συναλλασσόμουνα μπορούσα να συνεννοηθώ γιατί ήξεραν αγγλικά. Από αυτούς έμαθα ότι το εσωτερικό της Τουρκίας και ιδίως η ανατολική Τουρκία είναι τελείως διαφορετική, υπάρχει μεγάλη επιρροή της θρησκείας και έχουν τελείως διαφορετική νοοτροπία.
Έχω ακούσει όμως και από άλλους ότι τα παράλια γενικά διαφέρουν.
Η Πολυκατοικία της τελευταίας φωτογραφίας ήταν απέναντι από τη δική μου και την έβαλα επειδή μου άρεσαν ιδικά οι εσωτερικές βεράντες. Οι περισσότερες είναι σαν τις δικές μας των Αθηνών, κουτιά με βεράντες.
Για το κάστρο τι να σου πω, μια βόλτα θα σε πείσει. Και όσο για τους ανθρώπους που συνάντησα εκεί έστω και για λίγο, είναι ανοιχτόκαρδοι και έχουν πολύ χιούμορ. Είχα την εντύπωση ότι με ήξεραν, μπορεί να έβαλε το χεράκι του και το fractal. Να είσαι καλά Ηφαιστίωνα. gskastro

Κωνσταντινιά είπε...

Καλώς ήρθες!!

Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα αναφέρεις.
Μου αρέσει που δεν στέκεσαι σε απλές αναφορές μα εστιάζεις στους κατοίκους, στον τρόπο ζωής τους, στην αρχιτεκτονική τους.

Αναμένω και σελίδες από το ημερολόγιο.

Υ.Γ.Καλά τι γκαντεμιά αυτή με τις φωτό!!!

gskastro είπε...

Κωνσταντινιά μου ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, ξέρεις από μικρός είχα μάθει να παρατηρώ τους ανθρώπους, τις αντιδράσεις αλλά και το περιβάλλον που ζούσαν. Ήταν μια ανάγκη να μάθω πως ζούνε οι άλλοι λαοί.
Ταξίδευα σε πολλά μέρη λόγω δουλειάς και διαπίστωνα ότι όσα έγραφαν τα βιβλία δεν είχαν σχέση με αυτά που έβλεπα οπόταν άρχισα να κάνω τις δικές μου παρατηρήσεις.
Όσο για τις φωτογραφικές, στην μία την Nikon της έκανα drop test και τώρα βρίσκεται στο service της Nikon, τη δε άλλη που αγόρασα για να κάνω την δουλειά μου την ψάρεψα αχρησιμοποίητη ακόμα μέσα από την τουαλέτα. Θα είχα βγάλει πολλές φωτογραφίες και ιδίως από την διαδρομή Μερσίνη – Μεστά Χίου αλλά τα πράγματα ήρθαν αλλιώς.
Να είσαι καλά Κωνσταντινιά και πολλά φιλιά gskastro

Hfaistiwnas είπε...

:) Καλησπέρα!

gskastro είπε...

Καλησπέρα Ηφαιστίωνα, να είσαι καλά. Με έπιασες μέσα. gskastro

szaimis είπε...

Πολύ ωραία τα όσα γράφετε! Το 'ξερα πως οι Τούρκοι είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι, απλοί και φιλικοί και ας μην έχω πάει ποτέ στα μέρη τους.
Καλώς ορίσατε πίσω!

Side21 είπε...

Καλώς επέστρεψες φίλε
μεστός εμπειριών ...
μέσω Μεστών !!!
Η Τουρκία είναι περίεργη χώρα εγκλωβισμένη
ανάμεσα στο χτές και το σήμερα ...
ανάμεσα στην Άπω Ανατολή και τη Δύση ...
Οι Τούρκοι είναι ευγενείς και σοβαροί
άνθρωποι με αίσθημα φιλοξενίας
(οι καλύτεροι φίλοι μου είναι Τούρκοι).
Κοιτάνε λοξά προς την Ευρώπη,
φυλακισμένοι ανάμεσα στις συμπληγάδες
του Ισλαμισμού και του Κεμαλισμού.
Η χώρα έχει απίθανες φυσικές ομορφιές
όπως κι η Ελλάδα άλλωστε ...
Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη της.
Απ' τα παράλια απέναντι & την Άγκυρα
την Πόλη και τη Μαύρη θάλασσα στον Πόντο
ως την Παναγία τη Σουμέλα, μέχρι και
τη φανταστική Καππαδοκία οδηγώντας με
τ' αμάξι μου για 12 μέρες και πάνω
από 4000 χιλιόμετρα ...
Το επόμενο ταξίδι μου προγραμματίζω για
AKDENIZ τα νότια παράλια από Μαρμαρίδα
μέχρι Αλεξανδρέττα και φυσικά θα περάσω από Μερσίνα ...

fractal είπε...

Κάστρο μου. Τι να πω τώρα εγώ?
Να πω για την τεράστια χαρά που ένιωσα όταν σε είδα στον τόπο μου? Να πω πως ήταν κάτι που δεν πίστευα ότι θα συνέβαινε όσο και αν θέλω να υποδέχομαι τους φίλους μου στον τόπο μου και να μοιράζομαι μαζί τους ότι αγαπώ?
Να πω πως χθες στο πανηγύρι του Αϊ Μηνά με ρωτούσαν για σένα...Να πω πως αυτή τη φορά ελλείψει σκάλας (το πανηγύρι γίνεται στην εξοχή) η παπαδιά θα ανέβαινε σε κανένα δένδρο? Το τραγούδι και ο χορός μεσουράνισαν. Έχω πολλές φωτογραφίες και video από το πανηγύρι που γιορτάζουμε και τα ελευθέρια της Χίου. Θα κάνω σχετική ανάρτηση. Αφιερωμένη στους φίλους που ήρθαν ή που σκέπτονται να έρθουν. Φιλιά Ξ.΄

gskastro είπε...

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Στέφανε, ναι τους βρήκα πολύ φιλικούς και ήρεμους. Ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί τους και δεν με απογοήτευσε.
Να είσαι καλά και θα κάνω βόλτα στο blog σου για να σου πω και την δική μου άποψη για την βρωμιά που δημιουργούν τα φυλλάδια. Καλή σου νύχτα gslastro

gskastro είπε...

Φίλε Side21 έπρεπε να σε είχα ρωτήσει πριν πάω στην Τουρκία, αφού είχα διαβάσει τις πολιτιστικές επαφές που έχετε δημιουργήσει. Θα ήμουνα περισσότερο προετοιμασμένος και λιγότερο επιφυλακτικός. Φυσικά πολύ γρήγορα με κέρδισαν και η επιφυλακτικότητα μου πήγε περίπατο.
Εφόσον θα πας προς τα νότια, να έχεις υπόψη σου ότι η διαδρομή Σμύρνη Αντάλια έχει πολύ καλό δρόμο αν και λίγο θορυβώδης λόγω των αδρανών που χρησιμοποιούν, προφανώς θα πιάνει πάγο από νωρίς. Ενώ το ο δρόμος Αντάλια Μερσίνη από τα 550χιλ, τα 200χιλ είναι κλειστές στροφές και οδόστρωμα με πολλές ρυτιδώσεις που κάνει το ταξίδι ενοχλητικό.
Να είσαι καλά side 21 καλά μελλοντικά ταξίδια. Gskastro

gskastro είπε...

Fractal μου κρίμα που δεν ήταν και οι άλλοι, ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα γίνει αυτή η περιβόητη συνάντηση. Και να σκεφτείς ότι εγώ ήμουν που έλεγα ότι δεν θα έλθω.
Εκείνον που θέλω να φέρω είναι τον Αστερίωνα. Να σκεφτείς ότι μαζί έχουμε οργώσει τη μισή Ελλάδα και ιδίως τα βουνά της και τώρα μου το παίζει δύσκολος.
Ούτε εγώ πίστευα ότι θα το κατόρθωνα αλλά χάρις στον Alyia έγινε αυτή η επίσκεψη. Τρομερός άνθρωπος και αξιόλογος συνεργάτης, ευτυχώς που τον ανακάλυψε ο γιός.
Θα φροντίσω να σε επισκεφτώ με τα εγγόνια μου αυτή τη φορά. Ακούνε για κάστρα και δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως ακριβώς ήταν, πως λειτουργούσαν.
Περιμένω να δω την ανάρτησή σου, πολλά φιλιά και να μου φιλήσεις την παπαδιά. gskastro

xifomaxos είπε...

Μια και έφτασες στον Τσεσμέ ελπίζω να πήγες στη Σμύρνη, μια πόλη 4.000.000 κατοίκων. Έχει και τις φτωχογειτονιές, έχει και τις σύγχρονες πολυκατοικίες μιας σχεδόν δυτικής πόλης. Χωρίς μπαλκόνια και όπου υπήρχαν ήταν κρεμασμένες κουβέρτες για να μην φαίνονται οι γυναίκες. Μπροστά στη θάλασσα υπάρχει μια τεράστια έκταση, πάρκα, πράσινο, μαγαζάκια, λιθόστρωτος δρόμος, δύο μικρά λιμάνια, μέχρι και ένας τεράστιος χώρος για εκθεσιακό κέντρο. Και βέβαια η πλατεία Διοικητηρίου. Πραγματικά αρκετά όμορφα.
Μόνο που σε αυτό το τεράστιο πάρκο πριν 86 χρόνια ήταν η Ελληνική Συνοικία που κάηκε, ο εκθεσιακός χώρος είναι εκεί που βρισκόταν η Αγία Φωτεινή (σύμβολο της Σμύρνης), τα λιμάνια εκεί που έφτασαν οι απελπισμένοι Έλληνες με τη θάλασσα μπροστά και τη φωτιά και τους Τσέτες πίσω.
Όταν περπατάς στο Και περνάς από το Ελληνικό προξενείο που πάντα το φυλάνε αστυνομικοί. Το μοναδικό ελληνικό σπίτι που έμεινε όρθιο.
Οι περισσότεροι Έλληνες που πάνε στην Τουρκία έχουν μικρασιατική καταγωγή, πάνε στην πατρίδα των προγόνων τους και φεύγουν κλαίγοντας. Και κάποιοι τυχεροί που ξέρουν που ήταν το σπίτι της γιαγιάς πρέπει να παρακαλέσουν τους τούρκους να τους αφήσουν να μπουν, και αυτοί δεν το κάνουν.
Εν μέρει σε δικαιολογώ γιατί δεν είσαι πρόσφυγας και δεν μπορείς να καταλάβεις. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να βγάλεις τα ροζ γυαλιά με τα οποία κοιτάς τον κόσμο
Υ.Γ. Tα παραπάνω δεν τα έγραψα για να αντιδικήσω μαζί σου, είναι οι προσωπικές μου εμπειρίες από την παραμονή μου στην Τουρκία...

asterion είπε...

Φρακτάλ & Κάστρο
φαίνεται ότι ζήσατε σε ονειρεμένο κόσμο όπου παπαδιές σκαρφαλώνουν και δεν συμμαζεύεται. Μήπως θα θέλατε να πω καμιά καλή κουβέντα στο Κέντρο εκπαιδεύσεως ειδικών δυνάμεων(ΛΟΚ) για μερικά μαθήματα αναρίχησης;
Φαντάζομαι να είναι δυναμωμένη (από τις προσφορές).
Τέλος πάντων όνειρα ας κάνουμε τζάμπα είναι.

gskastro είπε...

Xifomaxos όχι, δυστυχώς δεν μπόρεσα να μείνω έστω και για λίγες ώρες στη Σμύρνη. Έπρεπε να προλάβουμε το βαποράκι του πήγαινε στη Χίο. Θα ήθελα πολύ να την επισκεπτόμουν, μου είχε μιλήσει πολύ γι’ αυτή ο πατέρας μου. Ας είναι, αν συνεχιστούν οι εργασίες μου στην Τουρκία θα καταφέρω να την επισκεφτώ όπως και άλλα μέρη που πέρασε ο πατέρας μου.
Λογικό είναι, όπως σε κάθε πόλη να υπάρχει το παλιό και το νέο κομμάτι. Η Μερσίνη όμως είναι ως επί το πλείστον νέα πόλη και γι’ αυτό είχε μεγάλες μεν πολυκατοικίες αλλά και μεγάλα ανοίγματα.
Είναι κάπως αργά σε αυτή την ηλικία να βγάλω τα ροζ, όπως λες, γυαλιά. Δεν είμαι ρομαντικός, την πραγματικότητα την βλέπω αλλά έμαθα να λύνω τα προβλήματα αντί να τα κοιτάζω μοιρολατρικά. Φροντίζω να βλέπω τα θετικά πρώτα και μετά τα αρνητικά. Αλλοίμονο αν τα έβλεπα όλα γκρίζα όπως κάποιοι άλλοι.
Φυσικά υπάρχουν και τα βιώματα μας όπως και η οπτική γωνία, δεν είναι δυνατόν να αντιλαμβανόμαστε όλοι μας τα τεκταινόμενα γύρω μας με τον ίδιο τρόπο, άσε που θα ήταν και ανούσιο.
Να είσαι καλά Xifomaxos gskastro

gskastro είπε...

Φίλε Αστερίωνα όλοι τους εκεί ήταν άνθρωποι με χιούμορ. Αν αναφέρομαι στην παπαδιά είναι για την ξεχωριστή ζωντάνια της. Δεν γνωρίζω αν οι άνθρωποι εκεί έχουν και τι είδους προβλήματα, αλλά το να βλέπεις ολόκληρο χωριό μαζεμένο στην πλατεία να γλεντά μαζί με φίλους που είχαν έρθει ιδικά για την ημέρα αυτή από την Αμερική, για εμένα είναι ένα γεγονός που μου ανεβάζει την θετική μου ενέργεια.
Δεν μου λες Αστερίωνα όνειρο είναι που θέλω να σε παρασύρω στα Μεστά; Εγώ ξέρω τι θα σε ξεκουνήσει, αλλά το αφήνω σαν τελευταίο όπλο. Καλή σου ημέρα gskastro

Άστρια είπε...

Απόλαυσα την ανάρτησή σου gskastro καθώς και τα προηγούμενα σχόλια που διάβασα. Δεσμοί μνήμης υπάρχουν σε κάποια μέρη από αυτά που αναφέρθηκαν αλλά δεν είμαι έτοιμη να γράψω τώρα γι'αυτά.

Να είσαι καλά, να ταξιδεύεις και να περνάς πάντα όμορφα :))

asterion είπε...

Κάστρο χρυσέ μου μαζί σου και στην κόλαση, όπως τον παλιό καλό καιρό.
Ανδρών επί - Φανών, πάσα γή τάφος!!!!!!
Η ζωή μου βιολογικά άρχισε στην Χίο που ξέρεις ποιό είναι το κάρμα μου.

gskastro είπε...

Άστρια τα ταξίδια μου έχουν σχέση με την δουλειά μου, όμως φροντίζω να το διασκεδάζω.
Ανέκαθεν στην ζωή μου, προσπαθούσα να δημιουργώ ευχάριστο περιβάλλον ακόμα και κάτω από δυσμενείς συνθήκες. Δεν μου χρωστάνε τίποτα οι άνθρωποι γύρω μου να βλέπουν ένα συνοφρυωμένο και προβληματισμένο άνθρωπο.
Να είσαι καλά Άστρια και να έχεις μια πολύ καλή ημέρα. gskastro.

gskastro είπε...

Αστερίωνα σε βλέπω να λυγίζεις, που θα πάει θα σε καταφέρω τελικά να το κάνουμε το ταξίδι στα Μεστά.
Ένα άλλο που θα ήθελα φίλε μου είναι ένα ταξίδι ξανά στο Καρπενήσι, εκείνος ο κοκκινιστός με μακαρόνια κόκορας στο μεγάλο χωριό μου έχει μείνει αξέχαστος.
Καλή σου ημέρα. gskastro

asterion είπε...

Καλησπέρα Κάστρο
Λές να τον ξαναβρούμε αυτούσιο τον Κόκκορα ή βομηχανοποιημένο και εξηγούμαι. Εδώ που κατοικώ υπάρχει κάποιος που εκτρέφει κοκκόρια ειδικά για τα Χριστούγεννα (κατόπιν παραγγελίας) Τρία χρόνια τρώγαμε κάτι ευμεγέθη κοκκόρια και γλύφαμε τα δάκτυλά μας. Τα τελευταία Χριστούγεννα. Το μέγεθός τους ίδιο (μόλις που χώραγαν στην Κάζα) το βάρος τους όμως αρκετά μεγαλύτερο. Ο μάγκας τους έκανε υπερτροφία για να βαρύνουν. Τίγκα στο λίπος ο κόκκορας. Θα το επιχειρήσουμε. Εσύ όμως δεν έχεις αλλάξει σύνθεση. Εγώ θα το παίξω ορφανός;

Χριστίνα (lbt) είπε...

Καλώς ήρθες! Έκανα καιρό να διαβάσω αυτή την ανάρτηση και να αφήσω σχόλιο. Ο λόγος είναι ότι ήθελα να τη διαβάσω με την ησυχία μου, χωρίς αγχος μέσα στο τρέξιμο της μέρας.
Τι να πω; Όλο λες για την ηλικία σου καλέ μου gskastro, άλλα μ' αυτό το ταξίδι-περιπέτεια μας βάζεις τα γυαλια, με αυτή την ενεργητικότητά σου!
Η Μυρσίνη μου φάνηκε όμορφη από τις φωτογραφίες και αφού κι οι άνθρωποι ήταν έτσι που τους περιγράφεις, νομίζω σε φιλοξένησε άριστα αυτό το διάστημα.
Οι φωτογραφίες από το κάστρο του fractal,τουλαχιστον εμένα μου θύμισαν άλλες εποχές...
Είχαμε ψιλοανησυχήσει όλοι-νομίζω-στην αρχή μ'αυτό το μυστήριο ταξίδι, και χαίρομαι που αν και κουραστικό που λες, έφερες πίσω όλες αυτές τις ομορφιές.
Καλό βράδυ!

gskastro είπε...

Αστερίωνα ίσως το παίξουμε και οι δύο μας ορφανοί. Βασικά σκεφτόμουνα ταξίδι στον Μιχάλη και μετά βλέπουμε. Καλή σου νύχτα gskastro

gskastro είπε...

Καλή μου Little beautiful things έχω δύο ηλικίες, την βιολογική μου των 74 ετών και των μυαλών που κουβαλάω των 15 ετών, βγάλε λοιπόν άκρη. Στις περισσότερες περιπτώσεις κερδίζει ο ενθουσιασμός του 15αρη και μετά τραβιέται ο 74ρης.
Όντως ήταν κουραστικό το ταξίδι αλλά άξιζε τον κόπο. Σχεδόν όλα μου τα επαγγελματικά ταξίδια (μόνο τέτοια ταξίδια πήγαινα εκτός Ελλάδας) ήταν κοπιαστικά και ορισμένες φορές επικίνδυνα, αλλά όλα τους μου άφηναν κάτι θετικό. Η επαφή με άλλους λαούς, πολλές φορές με τελείως διαφορετικές νοοτροπίες ήταν αυτό που με συνέπαιρνε αλλά και με συνεπαίρνει.
Να είσαι καλά Little beautiful things και σε ευχαριστώ που με σκέπτεσαι. Το να σκέπτεσαι κάποιον του μεταβιβάζεις θετική ενέργεια και είναι κάτι που όλοι μας το χρειαζόμαστε. Πολλά φιλιά gskastro

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Είδες οι γείτονες;
΄Υστερα περιμένουμε τουρισμό εμείς με το κομφούζιο που επικρατεί.
Το γνώριζα πως τα παράλιά τους είναι εξαιρετικά δομημένα και έχουν απίστευτες ξενοδοχειακές μονάδες με άψογο service.

"...φροντίζω οι πράξεις μου να συμφωνούν με την συνείδηση μου...."
Μπράβο φίλε μου

Πανέμορφη και η περιγραφή σου για το νησί του fractal.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

H παραλία της Mερσίνης μου θυμίζει Durban 0f South Africa

Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

gskastro είπε...

Έχεις δίκαιο Γλαρένια μοιάζει αρκετά με την Durban, μόνο που δεν έχει παραλία για μπάνιο σε όλο αυτό το μήκος των 15 χιλιομέτρων. Οι παραλίες για μπάνιο αρχίζουν προς δυσμάς στα περίχωρα. Η συγκεκριμένη παραλία κατά μήκος της πόλης πρέπει να είναι τεχνητή με προσχώσεις, γιατί έχει ογκόλιθους στην μεριά της θάλασσας.
Για τουρισμό δεν ξέρω αν έχει η συγκεκριμένη πόλη, πάντως όποιος επιθυμεί να περάσει ήρεμα με την οικογένειά του νομίζω είναι το κατάλληλο μέρος.
Αντίθετα η Αντάλια το δείχνει ότι είναι τουριστική πόλης με νυχτερινή ζωή.
Όσο για τα Μεστά τι να σου πω, ευχαρίστως θα πήγαινα να μείνω μόνιμα αν ήμουν σε άλλη ηλικία.
Να είσαι καλά και πολλά φιλιά. gskastro

Artanis είπε...

Εγώ βρήκα το πλήρες κείμενο στο ποστ του Ιρλανδού και περιμένω να μου πει αν επιτρέπει να το αντιγράψω και να το αναρτήσω κι εγώ...
Αν δεν έχει πρόβλημα με αυτό, θα το ποστάρω αύριο πρωί...
Καλησπέρα κιόλας...Ξέχασα τους τρόπους μου...

gskastro είπε...

Καλή μου Artanis οι περισσότεροι βάζουν το πλήρες κείμενο και δεν χρειάζεται άδεια, αντίθετα αν έχεις το χρόνο να ελέγξεις τις διασυνδέσεις βάλτο άνετα.
Εγώ προτίμησα να βάλω αυτή τη μικρή ανάρτηση, θεωρώντας ότι δεν χρειάζονται τα πολλά λόγια. Πιστεύω ότι η δύναμη αυτής της κίνησης είναι η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του κρατούμενου Βαγγέλη Πάλλη.
Διαμαρτυρήθηκα όμως και εγώ για την απρέπεια αυτού που εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να βάλει διαφήμιση. Δεν με ενδιαφέρει ποιος είναι με ενδιαφέρει όμως η πράξη του.
Να είσαι καλά Artanis και καλή σου νύχτα. gskastro

nikiplos είπε...

Κάστρο, λοιπόν έχεις κάνει τρομερό ταξίδι. Από τη Μερσίνη, κοντά στην αρχαία Ταρσό, όλη την παραλία της Αλλικαρνασού (μάλλον από εκεί πέρασες) Μικρά Ασία δλδ κι από εκεί στην Χίο.

Φανταστικό ταξίδι...

Η Μερσίνη φαίνεται όμορφη πόλη τόσο από τις φωτό, όσο κι από την περιγραφή σου. Πάντα μου αρέσουν οι πόλεις που έχουν νέους ανθρώπους και νέα ζευγαράκια και κυκλοφορούν. Το άνθος της Ζωής.