Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

ΔΕΝ ΕΛΕΙΨΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ, ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ




Φίλοι μου δεν το πιστεύω, μπήκα στο blog μου να δω πότε έβαλα την τελευταία ανάρτηση και έπαθα σοκ. Νόμιζα ότι είχαν περάσει λίγες ημέρες και όμως έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες.
Με απορρόφησε τόσο πολύ η δουλειά όλο αυτό το διάστημα που δεν είχα καν τον χρόνο να μπω να διαβάσω τις αναρτήσεις σας και τα σχόλια πόσο μάλλον να γράψω.
Είναι όμως δύο ημέρες που ξεκουράζομαι μετά από ένα κοπιώδες ταξίδι και έτσι βρήκα λίγο χρόνο να γράψω κάτι και να σας στείλω και τους χαιρετισμούς μου.
Μόλις επέστρεψα από το Άντεν της Υεμένης όπου είχαμε πάει για δουλειά με τον γιό μου. Ένα απόγευμα μου τηλεφωνεί ο γιός μου και μου λέει, βρες επειγόντως ένα μηχανικό γιατί πρέπει να πάω σε ένα πλοίο που βρίσκεται στην Υεμένη.
Ρωτώ μερικά φιλικά γραφεία που ασχολούνται με την ναυτιλία και παίρνω την ίδια απάντηση από όλους. Πες στον γιό σου να μην πάει δεν υπάρχουν ασφαλείς συνθήκες στην χώρα αυτή. Ακόμα και πληρώματα των πλοίων αποφεύγουμε να τα αλλάζουμε στην Υεμένη.
Τι να κάνω, να τον αφήσω να πάει μόνος δεν γινόταν και έτσι το γέρικο κάστρο μπήκε στο αεροπλάνο και τράβηξε για την Υεμένη. Περιπετειώδες ταξίδι κάτω από βάρβαρες συνθήκες αλλά τουλάχιστον αποζημιώθηκα γνωρίζοντας έστω και για λίγο ένα πολύ μα πάρα πολύ φτωχό λαό που όμως ήταν συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη. Φυσικά έπρεπε να δίνω συνέχεια μπαξίσι αλλά τουλάχιστον μου τα έπαιρναν με το χαμόγελο, όχι σαν και τους δικούς μας που μας τα παίρνουν ανενδοίαστα και σε κάνουν να αισθάνεσαι και ένοχος.
Συνάντησα επίσης και το ελληνικό δαιμόνιο που συναντώ πάντα σε αυτά τα απόμακρα ταξίδια μου. Ένα καταπληκτικό Έλληνα που δημιούργησε μια επιχείρηση με ρυμουλκά, πλωτό γερανό και καταδυτικά συστήματα για μέχρι 800 μέτρα. Με έδρα το Άντεν κινείται μεταξύ Υεμένης, Σομαλίας και ερυθράς θάλασσας.
Δυστυχώς μου έκλεψαν (κάποιος από τους χαμογελαστούς) την φωτογραφική μου και έτσι δεν θα μπορέσω να βάλω φωτογραφίες στην ανάρτησή μου, εκτός από μία που μου έβγαλε ο καπετάνιος του ρυμουλκού κατά την μεταφορά μου από το πλοίο στο ρυμουλκό και μου την έστειλε. Πίσω από το ρυμουλκό φαίνεται το πλεούμενο που θα μας μεταφέρει στην ακτή απόσταση 4 μιλίων ανάμεσα από πλήθος καρχαριών, και στο βάθος είναι η ακταιωρός που μας φύλαγε από πιθανή επίθεση Σομαλών.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι το χόρτο ΚΑΤ που είχαν στο στόμα τους το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας, σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού, όπως μου είπαν. Το βάζουν ανάμεσα στα ούλα και το μάγουλο και με αυτό φτιάχνονται, πρέπει να είναι κάτι σαν ναρκωτικό. Πάντως δεν αισθανθήκαμε ούτε στιγμή ότι κινδυνεύουμε από τους κατοίκους, παρ’ όλον που διάβασα ότι οι αντάρτες σιίτες είχαν απαγάγει 9 άτομα οι και έχουν εκτελέσει ορισμένους από αυτούς.
Και τώρα στα δικά μας. Από τη μια το μεταναστευτικό, έγραψε μια πολύ ωραία ανάρτηση ο Νίκιπλος, και από την άλλη στυγερή δολοφονία του αστυφύλακα.
Βλέποντας τους κατοίκους της Υεμένης αλλά και τις ορδές των προσφύγων που καταφτάνουν στην Υεμένη από την Σομαλία, περνώντας τα στενά με πραγματικό κίνδυνο, μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος τους λόγους που τους αναγκάζουν να εγκαταλείπουν τις χώρες τους και να ψάχνουν για καλύτερη τύχη πέφτοντας θύματα των δουλεμπόρων.
Δεν θα γράψω περισσότερα για το μεταναστευτικό, δεν έχετε παρά να διαβάσετε την εμπεριστατωμένη ανάρτηση του Νίκιπλου.
Θα πω μόνο τούτο. Θεωρώ υπεύθυνη τη λευκή φυλή για την κατάντια αυτών των λαών. Εμείς κλέψαμε τον πλούτο αυτών των χωρών, εμείς εγκαταστήσαμε κυβερνήτες μαριονέττες, υπάκουους στα κελεύσματά μας, εμείς εκμαυλίσαμε και εξουθενώσαμε τους λαούς αυτούς. Και τώρα ήρθε η ώρα να υποστούμε τις συνέπειες.
Και πρώτοι θα είμαστε εμείς οι Έλληνες, ήμαστε τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης απ’ όπου θα φτάσουν κάποια στιγμή τα εκατομμύρια που ξεκίνησαν από τις χώρες που σπαράσσονται από πολέμους, πείνα και δίψα.
Δεν κατορθώσαμε να αντιμετωπίσουμε και τακτοποιήσουμε τους ολίγους που όπως λέγει και ο Νίκιπλος βοήθησαν την οικονομία της χώρας, θα μπορέσουμε να βρούμε λύσεις για τα εκατομμύρια που έρχονται και μάλιστα με έναν κύριο Μπαρόζο που δηλώνει ότι το πρόβλημα είναι δικό μας!
ΟΧΙ κύριε Μπαρόζο το πρόβλημα είναι της λευκής φυλής και ειδικά των ευρωπαίων. Εμείς οι ευρωπαίοι στείλαμε τις ορδές των πεινασμένων στην Αμερική όπου αφού εξαφάνισαν τους ντόπιους τώρα επεμβαίνουν στις διάφορες χώρες με την δικαιολογία της εξάλειψης της τρομοκρατίας, μιας τρομοκρατίας που αυτοί οι ίδιοι εγκαθίδρυσαν, εμείς στείλαμε τους εγκληματίες στην Αυστραλία όπου εξολόθρευσαν τους aborigine και τώρα ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής δηλώνει «αν σας αρέσει αλλιώς φύγετε».
Εμείς όλοι μαζί πρέπει να βρούμε τις λύσεις, και λύση δεν είναι τα στρατόπεδα και η γκετοποίηση των άμοιρων αυτών ανθρώπων. Πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη και να επιστέψουμε αυτά που τους ληστέψαμε. Όχι όπως κάνουν οι διάφοροι οργανισμοί στέλνοντας βοήθεια το μεγαλύτερο μέρος της οποίας καταλήγει στους επιτήδειους ή πετώντας τους από τα αεροπλάνα αμφιβόλου ποιότητας προμήθειες, λες και είναι ζώα.
Πρέπει να φροντίσουμε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες στις χώρες τους για να μην αναγκάζονται να τις εγκαταλείπουν. Χρειάζεται χρήμα, κόπο αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη. Αγάπη γι’ αυτούς τους ανθρώπους που τους έφερε σε αυτή την κατάσταση η απληστία του λευκού.
Για την δολοφονία του αστυφύλακα τι να πω; Αυτή η παράλογη βία από πού πηγάζει, ποιος παρανοϊκός νους βρίσκεται πίσω από αυτού του είδους την βία; Μήπως όμως και αυτοί είναι μέρος του παράλογου σκηνικού που ζούμε τις μέρες μας.
Όσο διάστημα ήμουνα στην Υεμένη δεν είχα καμία επαφή με τον έξω κόσμο, ούτε καν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν έμαθα. Μπορεί οι συνθήκες εργασίας να ήταν σκληρές κάτω από τον καυτό ήλιο με υγρασία 95 με 100% αλλά το βράδυ πέφταμε για ύπνο χωρίς έννοιες, ίσως η μόνη μας έννοια ήταν να εξασφαλίσουμε μερικά μπουκάλια νερό για την επομένη. Και φτάνοντας εδώ ανακάλυψα ότι βρέθηκα στη ζούγκλα, την ζούγκλα των πολιτικών, την ζούγκλα των ΜΜΕ.
Φίλοι μου δεν ήθελα να γράψω τόσα πολλά, απλά ένα χαιρετισμό ήθελα να στείλω, αλλά παρασύρθηκα.
Ελπίζω να είστε όλοι σας καλά και να περάσετε ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι.
Και για την αντιγραφή gskastro