Αυγή της Οδύσσειας

Μία από της πολλές κακές συνήθειες μου είναι να σηκώνομαι πολύ πρωί, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα.

Αυτή την Κυριακή λοιπόν βάζω να ετοιμαστεί το καφεδάκι μου και ώσπου να γίνει ανοίγω και την τηλεόραση να ενημερωθώ σαν καλός πολίτης που είμαι. Ο ήχος ήταν πολύ χαμηλά και προτού προλάβω να τον ανεβάσω, βλέπω από κάτω τον υπότιτλο «Αυγή της Οδύσσειας».

Οχ! αναστενάζω μας το ξεκίνησαν τρία χρόνια ΔΝΤ και λιτότητα και μας το πάνε στα δέκα (τόσο δεν βάσταξε η επιστροφή του Οδυσσέα;).

Όμως σχεδόν αμέσως ήρθε και ό ήχος και συνειδητοποιώ ότι η ονομασία αυτή αφορά το εγχείρημα της Λιβύης. Τι στην ευχή τους ήρθε και έδωσαν αυτό το όνομα, πως συνδέεται με την ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Λιβύους. Το «Οδύσσεια» είναι συνώνυμο της περιπέτειας της ταλαιπωρίας.

Θα μου πείτε το όνομα του εγχειρήματος με πείραξε, πάντα κάποιο όνομα δίνουν στις ανθρωπιστικές τους επιχειρήσεις.

Στο Ιράκ αν δεν κάνω λάθος την πρώτη την ονόμασαν, «Καταιγίδα της Ερήμου» και την δεύτερη “Operation Iraqi Freedom” ή αν προτιμάτε «Απελευθέρωση των Ιρακινών» και στο Αφγανιστάν “Operation Enduring Freedom”.

Τους Ιρακινούς όντως τους απελευθέρωσαν, ιδίως τις χιλιάδες που έστειλαν στον παράδεισο, απελευθερωμένους από το ανθρώπινο σώμα. Και πόσες άλλες χιλιάδες ανθρώπινα ράκη! Είτε πρόκειται για παιδιά σαν και αυτό τις φωτογραφίας, ή ακόμα και για Αμερικάνους στρατιώτες που θα ζουν για πάντα με την γνώση ότι κατέβηκαν στο επίπεδο του κτήνους και δεν πρόκειται να δραπετέψουν ό τι και να κάνουν.

Κάπου 4.400 Αμερικάνοι στρατιώτες σκοτώθηκαν (και αυτοί άνθρωποι είναι) και πάνω από 100.000 Ιρακινοί. Και ξοδεύτηκαν και 3 τρισεκατομμύρια δολάρια (ναι καλά διαβάζετε).

Τώρα τι τα ήθελα τα δολάρια, είναι δυνατόν να συγκρίνει κάποιος την ανθρώπινη ζωή με το χρήμα; Μακριά από εμένα, απλά θυμήθηκα τι έγραφε στην αυτοβιογραφία του ο πρώην υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ. O πόλεμος στο Ιράκ «έβγαλε τα λεφτά του».

Αλλά ας έρθουμε πίσω στη Λιβύη και τον φίλο μας τον Καντάφι. Αν θυμάμαι καλά (βοηθήστε με γιατί έχω και αλτσχάιμερ) πριν δύο μήνες το σύνολο των Ευρωπαίων αρχηγών κρατών τον χάιδευαν και αν επίσης θυμάμαι καλά κάποιος του φίλησε και το χέρι.

Τι έγινε μέσα σε δύο μήνες και έγινε κακό παιδί; Το ό τι είναι του κερατά σοσιαλιστής δικτάτορας που εξόντωνε όποιον του εναντιωνόταν, το γνώριζαν οι πάντες.
Το ότι ξεσηκώθηκε μια μερίδα του λαού της Λιβύης (κάποιοι μιλούν για αντίπαλη καταπιεσμένη φυλή) και αυτό το είδαμε όλοι, το ότι ο στρατός του και ιδίως οι μισθοφόροι άρχισαν να τους σκοτώνουν και αυτό το είδαμε.

Μα σε πόσες άλλες χώρες δεν γινόταν και γίνεται εξόντωση ανθρώπινων ζωών. Ιδίως αυτή η μαρτυρική Αφρική τι δεν έχει τραβήξει! Και όμως κανείς δεν κουνιέται για να τους βοηθήσει.

Αφού τόσο πολύ ενδιαφέρονται να απαλλάξουν τον Λιβυκό λαό από αυτό το αιματοβαμμένο δικτάτορα γιατί δεν τον συλλάμβαναν όταν είχαν συγκεντρωθεί στην Ιταλία και τον χαϊδεύανε και του φίλαγαν το χέρι.

Μη μου πείτε ότι χρειάζονταν δικαιολογία, τις δικαιολογίες μπορούν και τις κατασκευάζουν όποτε απαιτείται με μεγάλη ευκολία και χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό.

Στη χώρα αυτή έχω πάει λόγω εργασιών την δεκαετία του 80. Είναι αλήθεια ότι είδα πολλά έργα τόσο στην Τρίπολη όσο και στην Βεγγάζη. Δεν ήταν δυνατόν όμως να αντιληφθώ την κατάσταση του λαού. Εκείνο που ξέρω, στην περίοδο της δεύτερης επίσκεψής μου δικάστηκαν και εκτελέστηκαν αρκετοί αντικαθεστωτικοί. Και απ’ ότι γνωρίζω δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός.

Επίσης εκείνο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η κατάσταση των πολεμικών τους πλοίων, άλλωστε για τον λόγο αυτό είχαμε πάει, να αναλάβουμε την συντήρηση του στόλου τους. Στην κατάσταση που βρίσκονταν τα πλοία τους ούτε ψαράδικα δεν μπορούσαν να κυνηγήσουν. Όλα αυτά δεν μπορεί να μη τα γνωρίζουν οι φίλοι μας και σύμμαχοι μας. Ξέρουν πολύ καλά ότι η πολεμική μηχανή του Καντάφι είναι μύθος, όπως ήταν και του Ιράκ.

Ας τελειώνουν λοιπόν γρήγορα με αυτόν, μπας και γλυτώσουν μερικοί άμαχοι. Δεν είναι ανάγκη να μετατραπεί σε Οδύσσεια για όλους μας και ιδίως για τον Λιβυκό λαό η απληστία των φίλων και συμμάχων μας.
Είμαι άλλωστε σίγουρος ότι είδη έχουν ετοιμάσει την διάδοχο κατάσταση και ας υποστηρίζουν το αντίθετο. Όπως και είμαι σίγουρος ότι η Γαλλία και πιθανόν η Αγγλία έχουν ήδη υπογράψει μεγάλες παραγγελίες για ανανέωση του πεπαλαιωμένου πολεμικού υλικού των Λιβύων.