Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ

Φίλοι μου είμαι ασυγχώρητος, αδιόρθωτος αλλά έχω πάντα μια δικαιολογία, δεν μου φτάνει ο χρόνος μου. Κοιμάμαι λίγο, δουλεύω πολύ, διασκεδάζω καθόλου. Δεν σας ξεχνώ όμως απλά μπαίνω αργά και που στο blogging.
Έφτασαν όμως οι γιορτές και δεν μου πάει η καρδιά να μην σας στείλω τις ευχές μου για να περάσετε καλά και να μας βρει όλους ο καινούργιος χρόνος με υγεία.
Με τις ευχές μου όμως θα βάλω και ένα απόσπασμα από ένα γράμμα που έπεσε στην κυριολεξία στα χέρια μου. Δεν ξέρω πότε, από ποιόν και για ποια γράφτηκε, όμως δεν με άφησε ασυγκίνητο και γι’ αυτό θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Το βρήκα μέσα σε ένα παλιό μυθιστόρημα που αγόρασα από έναν πλανόδιο.
Θα γράφω μόνο δυο τρία αποσπάσματα γιατί είναι πολύ μεγάλο. Μάλλον πρέπει να είναι κάτι σαν ημερολόγιο και το γράψιμο του πρέπει να κράτησε κάποιο διάστημα.
«…….δεν ξέρεις πόσο μου στοίχισε αυτός ο χωρισμός πιο πολύ όμως μου κόστισε ο τρόπος που διάλεξες να μου τον αναγγείλεις, ίσως όμως να το άξιζα. Σε έπαιρνα δεδομένη όπως τον αέρα που αναπνέω. Ποτέ δεν είχα καταλάβει ότι κάθε ανάσα που παίρνω με διατηρεί στη ζωή, το είχα δεδομένο ότι πάντα θα υπάρχει αέρας γύρω μου, πάντα θα παίρνω ανάσες βαθιές. Ώσπου ήρθε η ημέρα να μείνω για λίγα δευτερόλεπτα (εμένα μου φάνηκαν ώρες) χωρίς αυτόν, τότε που με κλώτσησε στο στήθος το άλογό μου, θυμάσαι; Τότε μου είχε κοπή η αναπνοή νόμιζα ότι είχα πεθάνει, ένα περίεργο συναίσθημα. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω, δεν πονούσα, όμως δεν ανέπνεα, καταλάβαινα όλα που γίνονταν γύρω μου με απόλυτη καθαρότητα, και ήξερα, νόμιζα ότι είχα πεθάνει, δεν με ένοιαζε όμως δεν ξέρω γιατί. Ίσως έτσι είναι και το τέλος, μας καταλαμβάνει μια απόλυτη ηρεμία. Τι απόλαυση ήταν όμως μόλις μπόρεσα να πάρω την πρώτη μου ανάσα, και ας ήταν ανείπωτος ο πόνος. Ζούσα και ήθελα να ζήσω.
Έτσι και τώρα δεν μπορώ να αναπνεύσω μου έκλεψες τον αέρα με τον χειρότερο τρόπο, δεν μου το είπες μου πέταξες ένα χαρτί, γιατί; Θα μπορούσες να μου το πεις θα μπορούσες να με βρίσεις αλλά όχι αυτό. Μισόλογα σε τρίτα πρόσωπα για να τα ακούσω, ναι τα άκουσα αυτό άλλωστε ήθελες, να μάθω ότι θα φύγεις μαζί του.
Και όταν την επομένη θέλησα να σου μιλήσω, θέλησα να σου ευχηθώ για την γιορτή σου, με σκότωσες με μια σου λέξη. Ίσως δεν το κατάλαβες, ίσως όμως και να ήθελες να με συντρίψεις και το πέτυχες. Δεν έχω ανάσα δεν υπάρχει αέρας γύρω μου…...»
«……περπατώ μονάχος μέσα στο σκοτάδι είμαι κοντά στο σπίτι σου, φοβάμαι μη με δεις δεν θα άντεχα ξανά το βλέμμα εκείνο όταν σου επέστρεψα κάτι δικό σου…»
«…..μοναχός μέσα στη θεομηνία, με κτυπά αλύπητα ο αέρας στο πρόσωπο, δεν με νοιάζει όμως, αντίθετα είναι σα βάλσαμο της ψυχής μου, θέλω να τον αισθάνομαι να ξέρω ότι υπάρχει……»
«…ξαναπέρασα, δεν ξέρω πλέον πόσες φορές έχω περάσει, όμως τα παράθυρά σου είναι κλειστά, κλειστή και η ψυχή μου μέσα στο σκοτάδι…...»
«…….σήμερα αισθάνομαι καλύτερα, μπορώ να παίρνω βαθιές ανάσες, πόσο μου είχε λείψει αυτός ο ζωογόνος αέρας που όλοι παίρνουμε για δεδομένο. Σήμερα άκουσα το γέλιο σου, κρυστάλλινο χαρούμενο και ας ήσουν με εκείνον και όχι μαζί μου. Τώρα ξέρω ότι είσαι ευτυχισμένη κοντά του. Όλον αυτόν τον καιρό φοβόμουν ότι δεν είχες βρει την ευτυχία που τόσο την αξίζεις.
Είχα αφήσει το μόνιππο μακριά από το σπίτι σου, όπως κάνω εδώ και καιρό, και έρχομαι κοντά στο παράθυρο σαν κλέφτης ελπίζοντας να ακούσω να μάθω ότι είσαι ευτυχισμένη. Σήμερα ήταν θείο δώρο, σε ξανάφερνα στο νου μου όπως ήμασταν παλιά με εκείνο το χαμόγελο που γέμιζε φως την ζωή μου….»
Φίλοι μου δεν θα αντιγράψω άλλο από αυτό το γράμμα, ίσως το κάνω άλλη φορά. Όμως θα πρέπει να ήταν μεγάλος ο πόνος του, δεν υπάρχει τέλος στο γράμμα αυτό για να σας το πω.
Μένω όμως με την απορία αν θα το διάβασε εκείνη. Μπορεί και ναι, μπορεί το βιβλίο αυτό που αγόρασα από τον πλανόδιο και που μέσα είχε το γράμμα να ήταν δικό της.
Φίλοι μου να είστε καλά και να ξέρετε ότι υπάρχει γύρω μας αέρας και ας μην τον αντιλαμβανόμαστε. Ας τον προσέχουμε λοιπόν για να τον έχουμε, γιατί αν χαθεί δεν θα ξανάρθει και αν ξανάρθει δεν θα είναι το ίδιο.

22 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

πωπω μέσα σε ένα παλιό μυθιστόρημα;
Σαν ιστορία ταινίας ακούγεται.. παραμύθι..
αλλά με πόνο..
καλέ γιορτές να έχουμε!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σαν χριστουγεννιάτικο παραμύθι με ηθικό δίδαγμα.
΄Αρχοντα άργησες αλλά "χτύπησες"
:-)
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ να περάσεις με την οικογένειά σου!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Artanis είπε...

Καιρό είχες να αναρτήσεις...Ελπίζω να είσαι καλά, και να έχεις υπέροχες Γιορτές...
(ΠΟλύ ενδιαφέρον το γράμμα, σίγουρα κάποιας πολύ παλιάς εποχής...)
Σε φιλώ...

gskastro είπε...

Ηφαιστίωνα κάπως έτσι πρέπει να γίνονται οι ταινίες. Με αφορμή κάποιο τέτοιο γράμμα γίνονται τα σενάρια. Και η ιστορία έχει να δείξει πολλά τέτοια γράμματα. Να είσαι καλά και να περάσεις καλές γιορτές. Ίσως κάνω κάποια βόλτα στα λημέρια σου κατά τον Ιανουάριο. gskastro

gskastro είπε...

Καλή μου Γλαρένια έχεις δίκαιο δεν το είχα πάρει έτσι, περισσότερο με εντυπωσίασε η αγωνία αυτού του ανθρώπου για το πρόσωπο. Φαίνεται ότι εμείς τα αρσενικά δεν μας αφήνει ο εγωισμός να εκφράσουμε αυτό που αισθανόμαστε όταν πρέπει.
Να περάσετε και εσείς καλές γιορτές με τα γλαροπούλια σας. Πολλά φιλιά gskastro

gskastro είπε...

Ναι φίλη μου Artanis έχω πολύ καιρό να αναρτήσω αλλά και να απαντήσω σε σχόλια και να μπω στα blog σας. Αυτή η χρονιά είχε πολλές αναποδιές και μου έτρωγαν πολύ χρόνο, αλλά πιστεύω ότι θα τις ξεπεράσουμε.
Δεν ξέρω πόσο παλιό είναι αυτό το γράμμα, πάντως το χαρτί είναι κιτρινισμένο και έχει λεκέδες από σταγόνες νερό μπορεί και δάκρυα, δικά του δικά της, ποιος ξέρει! Θα ήθελα πολύ να μάθαινα το τέλος, υπάρχουν πολλές ακόμα σελίδες. Το τέλος όμως θα μπορούσα να το γράψω εγώ. Πολλά φιλιά σε όλη σου την οικογένεια gskastro

fractal είπε...

Αν και τελευταία με αγνοείς, εγώ θα επιμένω..
Με ή χωρίς μόνιπο θα περνώ από το μπλόγγ σου με την ελπίδα να με ελεήσεις με κανένα σχόλιο.

Όσο για τοβ αέρα που λες ..κάπου έχω ένα φυσητήρι από εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί σιδηρουργοί. Ασ ψάξω να το βρω για να το έχω πρόχειρο...

gskastro είπε...

Καλό μου fractal γιατί τέτοια παράπονα, δεν ξέρεις τι τραβάω; αλλά έτσι είσαι φτιαγμένο παραπονιάρικο. Και πάλι θα εγκαταλείψω το blogging για μια εβδομάδα, πάω προς τα βόρεια για δουλειά. Όταν επιστρέψω θα συναντηθούμε. Μου το έλεγε η Κάστραινα αλλά χωρίς αυτοκίνητο και με τις ώρες που εργάζομαι δεν προλάβαινα. Πολλά φιλιά gskastro

Side21 είπε...

Είναι μερικά γράμματα
που παραλήπτη έχουν ...
τον ίδιο τον αποστολέα !!!
Πιο πολύ γράφονται για εκτόνωση,
ενδοσκόπηση και ψυχής απολύτρωση ...
Αποτελούν την απαραίτητη εκπνοή ...
για ν' ανοίξουν τα πλεμόνια για να
υποδεχτούν τον φρέσκο καθαρό αέρα !!!
Καλές Γιορτές εύχομαι φίλε μου ...

szaimis είπε...

Συμφωνώ με τον/την προλαλήσαντα.. Ίσως ο αποδέκτης να ήταν ο συγγραφέας.. Για μια στιγμή πάλι νόμιζα ότι απευθύνονταν σε νεκρό.. Ευτυχώς όχι. ...από τα συμφραζόμενα.
κ. gskastro ευχαριστώ που ακόμα επισκεπτεστε το blog μου. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό στερούμαι έμπνευσης, ίσως το άγχος της καθημερινότητας μου, ίσως κάτι άλλο.. Θέλω να επιστρέψω όμως και κάποια στιγμή θα το κάνω. Είμαι εδω όμως και αφού ρωτάτε είμαι καλά.
Εύχομαι και εσεις το ίδιο, να έχετε χαρούμενα Χριστούγεννα!

Γιώργος Ζ. είπε...

Πολύ "δυνατό" το απόσπασμα του γράμματος με βαθύ περιεχόμενο και νόημα... Καλές γιορτές σε όλους!

Artanis είπε...

Χρόνια πολλά, καλά να περάσεις με την οικογένειά σου...Σε φιλώ...

Side21 είπε...

Εύχομαι από καρδιάς
Χαρούμενες Γιορτές
Κι ένα 2010 Ειρηνικό,
Δημιουργικό, με Αγάπη,
Υγεία & Αισιοδοξία ...
. . . Side21

Χριστίνα (lbt) είπε...

η ασωτη κόρη επέστρεψε για ευχές στο κάστρο!!

Καλά Χριστούγεννα gskastro μου, να περάσεις ομορφα!!
... και να ξεκουραστεις και λίγο (σα πολύ δεν εργάζεσαι τελευταία; η κάστραινα σε βλέπει καθόλου;)
Φιλιά!!
:)

Άστρια είπε...

Αγαπητέ μου gsKastro, λυπητερό αυτό το γράμμα. Καμμιά φορά κανείς δεν βλέπει τί πολύτιμο έχει, έτσι είναι...

αλλά ας τ' αφήσουμε αυτά, ήρθα να σου αφήσω τις ευχές μου για καλές γιορτές, γεμμάτες άγάπη, υγεία και χαρά για σένα και την οικογένειά σου!!!!

Και όταν επιστρέψεις να μη μας ξεχνάς ε;!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αρχοντά μου εύχομαι από καρδιάς KAΛH XΡONIA!!!!
Να χαίρεσαι την οικογένειά σου

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Artanis είπε...

Χρόνια πολλά δεν σου είπα, νομίζω...
Χρόνια πολλά λοιπόν, και καλή χρονιά νά 'χουμε...Φιλιά...

Χριστίνα (lbt) είπε...

Πάλι ταξιδεύεις σε ξένα μέρη gskastro μου;
πολλούς χαιρετισμούς!

Side21 είπε...

Πέρασα ν' αφήσω ...
τις θερμές ευχές μου
για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με υγεία & ευτυχία !!!

Χριστίνα (lbt) είπε...

Χριστός Ανέστη!

fractal είπε...

Πέρασε από το μπλόγγ μου να παραλάβεις το δώρο σου,
Είπαμε να εγκαταλείπεις...
Αλλά εσύ το παράκαμες... Άντε...

ξωτικό είπε...

M'αρέσουν αυτά που λές και ο τρόπος που τα λές !!Κατεύθασα γιατί μου άρεσε το σχόλιο που άφησες στην Φράκταλ ,και πιστεύω πως μια "καλή πράξη" σήμερα είναι το να ενισχύουμε τις καλές φωνές !
Καλή σου ημέρα !