Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ

Φίλοι μου όσοι έχετε μπει στο blog μου τις τελευταίες ημέρες θα γνωρίζετε ότι με ταλαιπωρεί μια γρίπη που με κτύπησε στο στήθος. Επακόλουθο το κλείσιμο στο σπίτι και για 10 ημέρες είμαι σαν θηρίο κλεισμένο σε κλουβί. Φυσικά μη αντέχοντας την κλεισούρα την ένατη ημέρα βγήκα έξω και ξανακύλησα.
Σήμερα το πρωί λοιπόν μη έχοντας τι να κάνω, ασχολήθηκα με το ζάπιν στην τηλεόραση και όπως ήταν φυσικό έπεσα και στο «Καλημέρα» του Γ. Παπαδάκη.
Δεν προχώρησα σε άλλο σταθμό, έμεινα καρφωμένος εκεί σαν να είχα παραλύσει. Εκεί μπροστά στο φακό ήταν ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Φώτης Τζίμας.
Πάσχει από την ασθένεια ALS (Αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση). Μία ασθένεια που σε τελειώνει μέσα σε δύο χρόνια, τόσο άντεξε και ο αδελφός της γυναίκας μου.
Ο Φώτης όμως ζει ακόμα και το παλεύει.
Ένας άνθρωπος με μια ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ που δεν τη φανταζόμουνα, εγώ παραπονιόμουν για το κλείσιμό μου των ολίγων ημερών στο σπίτι και αυτός, εκεί μπροστά μου καθηλωμένος στο κρεβάτι του για πόσα χρόνια, μας έστελνε μηνύματα με τα μάτια του μέσω του κομπιούτερ.
Ξέρω, θα μου πείτε υπάρχουν και άλλοι, ναι αλλά για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εκφράσω αυτός ο άνθρωπος με συγκλόνισε.
Μπήκα στη διεύθυνσή του (http://als-net.gr) , διάβασα την ιστορία του, τους αγώνες του τις απογοητεύσεις του, δεν λύγησε όμως, θέλει να ζήσει και όπως γράφει:
“ Τώρα το γιατί είμαι ευτυχισμένος δεν θα σας το πω, σκεφτείτε ότι θέλετε, όλα παίζουν. Τα πάντα είναι δυνατά για το μυαλό μας.
5 χρόνια (=60 μήνες) με ALS, ισοδυναμούν με πολλά, πάρα πολλά χρόνια ζωής ενός υγιούς ατόμου. Πριν από την ασθένεια έλεγα ότι ήμουν 800 χρόνων, γιατί είχα ξεπεράσει και τα πιο απίθανα παιδικά μου όνειρα. Με την ασθένεια και πάλι ξεπέρασα τα όνειρά μου, πράγμα που αφού το μπόρεσα εγώ το μπορείτε και εσείς.
Τώρα πια ούτε εγώ ξέρω πόσων χρόνων είμαι, ότι σκεφτείτε μέσα είσαστε...
Έκανα στην ζωή μου όνειρα και πολλές φορές ξεπερνούσα την φαντασία μου. Την ξόδεψα με το παραπάνω την ζωή μου και όταν έρθει ο "βαρκάρης" δεν θα βρει τίποτα να πάρει, γι' αυτό με αποφεύγει.”

Αξίζει τον κόπο φίλοι μου να μπείτε στη διεύθυνση που σας έγραψα, να δείτε το βιντεάκι, να διαβάσετε την ιστορία του, καλό θα σας κάνει όπως έκανε και σ’ εμένα. Μπορεί να συγκινήθηκα, μπορεί να δάκρυσα, αλλά τώρα ξέρω ότι υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, υπάρχει ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.

27 σχόλια:

asterion είπε...

Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι ηρωικοί κατά την γνώμη μου ΑΝΘΡΩΠΟΙ που με το κουράγιο τους δίνουν θάρρος και στους υπολοίπους. Εκείνος ο Χώκινς που μου έφερες στο μυαλό κάτι παρόμοιο δεν είχε; Τερατώδης εγκέφαλος σε σαθρή βάση. Ομως εγκέφαλος.
να είσαι καλά

Χριστίνα (lbt) είπε...

Δεν είχα ιδέα για την αρρώστια αυτή.
Αυτοί οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι δάσκαλοι σ' όλους εμας που γκρινιάζουμε με το παραμικρό και καθημερινά.
Να λεμε παντα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα έχουμε.
Καλή ανάρρωση gskastro και να προσέχεις τον εαυτό σου!!

Hfaistiwnas είπε...

Πιστεύω παίζει σημαντικό ρόλο η ψυχολογία του ατόμου, η αισιοδοξία είναι φάρμακο..
Μπράβο του, είναι ήρωας και πρέπει να παίρνουμε παράδειγμα όλοι...

Artanis είπε...

Θα μπω να το δω...Δεν έχω τηλεόραση σπίτι, πόσο μάλλον δορυφορική, αλλά εκτός αυτού, ο Αντέννα δεν πάιζει εδώ...Οπότε...
Κι εσύ περιπετειώδη φίλε μου, να κάνεις υπομονή , για να γίνεις τελείως καλά...
Περαστικά και πολλά φιλιά για γρήγορη ανάρρωση...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αεχοντά μου....δεν συγκινήθηκα μόνο, δε δάκρυσα μόνο, μα έφυγα από τη σελίδα του με πόνο στο στομάχι....
Για το Φώτη έμαθα προ μηνός περίπου από ένα σχόλιο στο μπλογκ του protoplastos
Δεν είχε το foroum του και δε γνώριζα όμως τόσες λεπτομέρειες.

Και ύστερα εμείς μιλάμε για ιωσούλες, κούρααη, ανία, οικονομικά προβλήματα κ.α.

Καλή σου μέρα και περαστικά,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Vrakas Kostas είπε...

Καλησπερα στον αγερωχο Γιωργη!
Περαστικα θα ευχηθω φιλε μου.
Θυμηθηκα την παλια γνωστη ιστορια,που καποιος κλαιγοτανε γιατι δεν ειχε παπουτσια,ωσπου ειδε καποιον μπροστα του,που δεν ειχε ποδια!

fractal είπε...

Μόλις γύρισα από εκεί που με έστειλες.. τι να πω δεν έχω λόγια.
Η ζωή στην πιό απειροελάχιστη εκδήλωσή της (την κίνηση των ματιών) Η Ψυχή στο πιό απέραντο μεγαλείο της έκφρασης και της δύναμης...
Αν κάθε εργαλείο που μας προικίζει η φύση έχει τέτοια δύναμη

fractal είπε...

τότε είμαστε εικόνα και ομοίωσή Του.

gskastro είπε...

Φίλε Αστερίωνα κάτι τέτοιο έχει και ο Στίβεν Χόκινγκ και να σκεφτείς ότι δίνει μάχη ολόκληρη εναντίων του Πίτερ Χιγκς που υποστηρίζει την ύπαρξη του μποζόνιου για το οποίο τόσα έχουμε ακούσει και τόσα ξοδεύονται στο CERN. Απ’ ότι φαίνεται μπορεί και να κερδίσει το Νόμπελ Φυσικής για τις μαύρες του τρύπες.
Όπως και να το κάνεις αυτοί οι άνθρωποι είναι κάτι ξεχωριστό, έχουν μια δύναμη πρωτόγνωρη για εμάς. Να είσαι καλά και καλή σου νύχτα. gskastro

gskastro είπε...

Little beautiful things δεν είναι πολύ γνωστή ασθένεια, εγώ έτυχε να την ξέρω επειδή την είχε ο αδελφός της γυναίκας μου. Έμενε στην Γερμανία και είχε κάνει (με την βοήθεια της γυναίκας του) ένα ταξίδι 3 μηνών σε όλους τους συγγενείς και φίλους για να μας αποχαιρετήσει. Δεν ξέρω τι να πω, η ασθένεια αυτή αφαιρεί τα πάντα και τα αντικαθιστά με δύναμη ψυχής; Τους θαυμάζω. Ευχαριστώ για τα περαστικά , θα μου περάσει που θα πάει. Πολλά φιλιά φίλη μου και να είσαι πάντα καλά. gskastro

gskastro είπε...

Ηφαιστίωνα ναι έχεις δίκαιο, πρέπει να παίρνουμε παράδειγμα αυτούς τους ανθρώπους. Η δύναμη της ψυχής είναι που κάνει τα θαύματα. Να είσαι καλά φίλε και να ξέρεις σε παρακολουθώ και χαίρομαι για τον έρωτά σου, είναι και αυτό μέγα φάρμακο. Καλή σου νύχτα gskastro.

gskastro είπε...

Φίλη μου Αρτάνις ευχαριστώ για τις ευχές. Δεν ξέρεις πόσο τυχερή είσαι που δεν βλέπεις Ελληνική τηλεόραση. Ναι να μπεις να δεις το βιντεάκι του Φώτη Τζίμα αλλά και να διαβάσεις την ιστορία του, αξίζει τον κόπο.
Στο blog σου στέλνω πολλούς φίλους μου για να δουν και την ζωή σε αυτές τις μακρινές χώρες. Πολλά φιλιά gskastro

gskastro είπε...

Γλαρένια μου αυτοί είναι οι ήρωες τις ζωής. Τα κράτη δίνουν παράσημα σε αυτούς που πάνω σε μια τρέλα στιγμής κάνουν κάποιο κατόρθωμα, ιδίως στους πολέμους. Και ξεχνούν τους πραγματικούς ήρωες, αυτούς που σε καθημερινή βάση κουβαλάνε αγόγγυστα τον σταυρό τους.
Ας είναι, τουλάχιστον ας παίρνουμε εμείς θάρρος από αυτούς τους ανθρώπους.
Ευχαριστώ για τις ευχές και πολλά φιλιά από τον gskastro.

gskastro είπε...

Ξενιτεμένε φίλε Κώστα, ο Γιώργης δεν είναι αγέρωχος γεροξεκούτης είναι. Σε αυτή την ηλικία το παίζω τζόβενο τρομάρα μου.
Έχεις δίκαιο, πρέπει να δούμε το χειρότερο για να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε. Το ίδιο ισχύει και όταν χάνουμε κάτι, τότε το εκτιμούμε και το αποζητούμε.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τις ευχές και χαίρομαι που τα πράγματα ηρέμησαν για εσένα. Καλή σου νύχτα gskastro.

gskastro είπε...

Πολύ σωστά το θέτεις καλό μου fractal, «η ζωή στην πιο απειροελάχιστη εκδήλωσή της». Εσύ ευαίσθητό μου fractal με την συνεχή σου κίνηση θα πρέπει να καταλαβαίνεις περισσότερο από τον καθένα τι σημαίνει πλήρη ακινησία.
Δεν ξέρω αν εμείς είμαστε εικόνα και ομοίωσή Του, ξέρω όμως ότι αυτοί οι ξεχωριστοί ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι πλάι στον Θεό. Πολλά φιλιά gskastro.

Κωνσταντινιά είπε...

Κάστρο,

τι γίνεται; Γιατί δεν έγιανες ακόμη; Πρόσεχε λιγάκι περισσότερο. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι συμβουλές, ούτε να δίνω ούτε να μου δίνουν και να που πέφτω στην παγίδα.

Μπήκα στο σάιτ που προτείνεις αλλά δεν είμαι σε "φάση" και δεν το διάβασα, το σκανάρισα μόνο βιαστικά.Πάντως οι απ έξω ό,τι και να πούμε δεν αγγίζει ούτε κατ ελάχιστον τα βιώματα και τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα των πασχόντων.
Ούτε πιστεύω να μπορέσει κάποιος να πει πως είναι προετοιμασμένος για τέτοιου είδους μάχες με ύπουλους, αόρατους και πανίσχυρους αντιπάλους.

Σιδερένιος!

nikiplos είπε...

Κάστρο μας καλησπέρα... πραγματικά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με σιδερένια θέληση που κινούν βουνά με την πίστη στον εαυτό τους και την τεράστια εσωτερική τους δύναμη... Ακόμη κι όταν οι υπόλοιποι "αρτιμελείς" τους δημιουργούμε προβλήματα, τους υποτιμούμε, τους απαξιώνουμε τους ρίχνουμε τον υποτιμητικό οίκτο μας, εκείνοι δεν πτοούνται... Σκέφτομαι τον λεπτό σαρκασμό που μας δείχνει η ζωή μέσα από αυτούς τους ανθρώπους που φωτίζουν την ανοησία και ματαιοδοξία μας... και δεν το λέω αυτό με ηθικοπλαστική διάθεση...
Να είσαι δυνατός και περαστικά!

fractal είπε...

Άϊντε κατακαμμένο ΚΑΣΤΡΟ... Αποφάσισε καμιά φορά να ξεκολήσεις από τα ζεστά...Μπρρρρ. τουρτουρίζω..και που το λέω. Έχει τόσο πολύ κρύο εδώ και ένα αέρα που λες πως από στιγμή σε στιγμή θα ξεριζώσει σπίτια και δένδρα...Μπρρ
Γρήγορα κάτω από το πάπλωμα..Με παρέα? Ασφαλώς...."Το θεώρημα του Παπαγάλου"

fractal είπε...

Ξέχασα ..και ένα μπωλ σταφίδες..

Artanis είπε...

gskastro mou, pws pas? kaluterepses ka8olou?
Kali vdomada na exeis, kai perastikoulia...

Side21 είπε...

Έμεινα άναυδος ...
Κι ύστερα γκρίνιαζα
πριν δυο βδομάδες που έμεινα
5 μέρες σπίτι από ίωση !!!
Τελικά όλη η δύναμη του ανθρώπου
βρίσκεται μέσα στο μυαλό του ...
Την καλησπέρα μου ...
και περαστικά σας ...

gskastro είπε...

Κωνσταντινιά τυχεροί οι άνθρωποι που μπορούν και αντιμετωπίζουν τις αρνητικές καταστάσεις με τέτοια ψυχική δύναμη. Και έχεις δίκαιο να λες ότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι για τέτοιες καταστάσεις. Ελπίζω να πέρασες καλά στην Αθήνα. Πολλά φιλιά gskastro

gskastro είπε...

Φίλε Nikiplos καμιά φορά σκέπτομαι μήπως όλα αυτά τα θαύματα που διαβάζουμε ότι γίνονται σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, δεν είναι τίποτα άλλο από την θέληση του ατόμου να ξεπεράσει την πάθησή του.
Όσο για τα προβλήματα που τους δημιουργούμε εμείς οι φαινομενικά «αρτιμελείς» (λέω φαινομενικά γιατί εμείς έχουμε αλλού την πάθηση) συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι τους σφυρηλατεί αντί να τους πτοήσει αυτή μας η συμπεριφορά.
Να είσαι καλά Nikiplos και καλό Σαββατοκύριακο να έχεις. gskastro

gskastro είπε...

Καλό μου fractal σου το έχω ξαναπεί ότι είμαι μοναχικό και λίγο εγωιστικό άτομο, μου αρέσει το πάπλωμα να το χαίρομαι μόνος μου.
Τι σταφίδα με κονιακάκι όμως θέλω να την χαίρομαι με παρέα και όχι απαραίτητα πονηρή όπως υπονοείς. Πολλά φιλιά gskastro

gskastro είπε...

Ευχαριστώ Artanis μου, ευτυχώς πάω καλύτερα. Ήταν μια περίεργη ίωση που με ταλαιπώρησε αρκετό καιρό, λογικό όμως αν λάβεις υπόψη ότι δεν καθόμουνα και φρόνημα. Πολλά φιλιά gskastro

gskastro είπε...

Ευχαριστώ και εσένα Side21, όντως δύναμη μυαλού ή ψυχής, όπως θέλεις πες το. Σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ ταλαιπωρήθηκα για κάποιο διάστημα, αλλά μόλις είδα την περίπτωση του Φώτη Τζίμα έπαψα να γκρινιάζω.
Δεν ξέρω αν αυτή η δύναμη υπάρχει ή καλλιεργείται στον άνθρωπο, όμως φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή του κάθε ανθρώπου.
Να είσαι καλά και καλό σου Σαββατοκύριακο, gskastro.

fractal είπε...

ΚΑΣΤΡΟ. Τίποτα δεν υπονοώ.. Μου φαίνεται σε κόλλησε ο ΑΣΤΕΡΙΩΝ υποπτευίτιδα.. Και νομίζω δεν υπάρχει αντιβιωτικό..