ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Φίλοι μου όπως όλοι σας έτσι και εγώ προβληματίστηκα, αγανάκτησα στενοχωρήθηκα για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Τι είναι αυτό που έκανε ένα τόσο φιλήσυχο λαό να εξεγερθεί και να καταστρέψει ότι εύρισκε μπροστά του, βρίσκοντας δικαιολογία τον φόνο ενός μικρού παιδιού.
Και φυσικά βρέθηκαν οι επιτήδειοι να εκμεταλλευτούν την τραγωδία αυτή στο έπακρον. Αντί να κατεβούμε όλοι μας ειρηνικά να διαλαλήσουμε την αντίθεση μας στις πρακτικές ενός ανάλγητου κράτους, φρόντισαν να δημιουργήσουν μια πραγματική κόλαση στις πόλεις της Ελλάδας για να αποτρέψουν ακριβώς αυτό, την μαζική ειρηνική παρουσία μας. Γιατί ποιος νουνεχής γονιός θα πάρει τα παιδιά του να κατέβει σε μια τέτοια κόλαση; Μερικοί μπορεί να πήγαν, είναι όμως αρκετό αυτό; Μήπως αν δεν γινόντουσαν όλα αυτά που παρακολουθήσαμε, θα είχε μαζική παρουσία ο κόσμος; Μήπως θα ήμασταν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύριο και όχι μερικές ολίγες χιλιάδες, αν ήταν και τόσοι;
Μήπως αυτό είναι που φοβούνται οι διαχρονικά κρατούντες, την μαζική παρουσία μας;
Μήπως τελικά όλα αυτά τα έκτροπα που γίνονται εδώ και τρεις τουλάχιστον δεκαετίες με τους γνωστούς άγνωστους αυτό ακριβώς το σκοπό έχει; Να μας αποτρέψει δηλαδή να διαδηλώσουμε μαζικά αλλά ειρηνικά.
Έχω γράψει ξανά ότι σε καθημερινή βάση σκοτώνονται άνθρωποι στην άσφαλτο (συνολικά 2,5 χιλιάδες τον χρόνο) και τραυματίζονται πολλοί περισσότεροι. Και αυτοί στην ουσία δολοφονούνται όπως και ο μικρός Αλέξης. Τους δολοφονεί η αδιαφορία του κράτους με τους κάκιστους δρόμους που έχει κατασκευάσει, τους δολοφονεί οι αδιαφορία των οργάνων της τάξεως που δεν τσακίζουν στην κυριολεξία της λέξεως (επιβάλλοντας τον ΚΟΚ, δεν χρειάζονται πιστόλια στην περίπτωση αυτή) όσους παραβιάζουν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και τελικά τους δολοφονούμε εμείς οι ίδιοι με την αλαζονεία μας πιστεύοντας ότι γινόμαστε θεοί όταν καθίσουμε πίσω από ένα τιμόνι.
Στην περίπτωση αυτή δεν μιλάμε δεν αντιδρούμε ούτε εμείς αλλά ούτε και τα ΜΜΕ, βλέπεται δεν πουλάει. Στην περίπτωση αυτή παίρνουμε εμείς τη θέση του αστυφύλακα που σκότωσε τον μικρό Αλέξη. Στην περίπτωση αυτή το θεωρούμε φυσιολογικό να αφαιρέσουμε μια ζωή. Ωχ! αδελφέ ένα ατύχημα είναι.
Μήπως όμως τελικά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, μήπως όλα αυτά έχουν να κάνουν με το γενετικό υλικό του Έλληνα;
Έψαξα αρκετά στο διαδίκτυο και βρήκα ημερομηνίες και γεγονότα που αναστάτωσαν την Ελληνική κοινωνία μετά την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους. Είμαστε πραγματικά καταπληκτικοί, την ώρα που ο Ιμπραήμ όργωνε την Πελοπόννησο, εμείς τρωγόμασταν μεταξύ μας.
Παρακάτω έβαλα μερικά γεγονότα και τις αντίστοιχες ημερομηνίες. Ήταν ατελείωτες σελίδες και τις περιόρισα όσο μπορούσα, σταματώντας και στο 1908, ίσως άλλη φορά συνεχίσω. Δεν είναι ανάγκη να τις διαβάσετε όλες, μια σταχυολόγηση αρκεί.
Φθινόπωρο 1823 Αρχίζει η διαμάχη ανάμεσα στους αγωνιστές.
26/11/1823 Το Νομοτελεστικό στέλνει στο Άργος τους Νικηταρά, Τσόκρη και Π. Κολοκοτρώνη για να διαλύσουν βίαια τη Βουλή. Οι Βουλευτές καταφεύγουν στο Κρανίδι.
16-17/1/1824 Δύο κυβερνήσεις: Η μία στην Τρίπολη με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και η άλλη στο Κρανίδι με τον Κουντουριώτη.
Μάιος 1824 Τελειώνει η πρώτη φάση της πολιτικής σύγκρουσης με την κατάληψη του Ναυπλίου από τους οπαδούς του Κουντουριώτη. Διεξάγονται εκλογές.
8-12 Μαΐου 1824 Συγκρούσεις ανάμεσα σε κυβερνητικές και αντικυβερνητικές δυνάμεις κοντά στο Άργος και Ναύπλιο.
12/6/1824 Η άφιξη των εκπροσώπων του Νομοτελικού σώματος στο Ναύπλιο σηματοδοτεί την παύση του εμφύλιου πολέμου.
22/10/1824 Ο Παπαφλέσσας, υπουργός εξωτερικών, εισβάλλει στην Αρκαδία για να πλήξει τους οπαδούς του Κολοκοτρώνη.
12/11/1824 Θάνατος Πάνου Κολοκοτρώνη σε συμπλοκές με οπαδούς του Κουντουριώτη έξω από την Τριπολιτσά.
30/12/1824 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παραδίδεται στην Κυβέρνηση.
6/2/1825 Κολοκοτρώνης, Κανέλλος και Νικόλαος Δεληγιάνης, Παναγιώτης και Ιωάννης Νοταράς, Θ. Γρίβας και άλλοι προφυλακίζονται
7/4/1825 Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φυλακίζεται από τους κυβερνητικούς στην Ακρόπολη
18/5/1825 Η κυβέρνηση χορηγεί αμνηστία στον Θ. Κολοκοτρώνη, ο οποίος αναλαμβάνει την αρχηγία του αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ, ο οποίος διεξήγαγε επιτυχείς μάχες εναντίων των Ελλήνων μέχρι τότε.
31/5/1825 Δολοφονία της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες
5/6/1825 Δολοφονία του φυλακισμένου στην Ακρόπολη Οδυσσέα Ανδρούτσου.
Δεκέμβριος 1830 Στάση των Μαυρομιχαλαίων στη Μάνη εναντίον Καποδίστρια
23/1/1831 Σύλληψη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και ταραχές στην Μάνη.
Απρίλιος 1831 Επιβάλλεται λογοκρισία.
Μάιος 1831 Ίδρυση Συνταγματικής Επιτροπής στην Ύδρα. Ανταρσία στην Σύρο και Αίγινα
14/7/1831 Υδραίοι καταλαμβάνουν το ναύσταθμο στον Πόρο.
1/8/1831 Ο Μιαούλης πυρπολεί πλοία του εθνικού στόλου στον Πόρο.
Σεπτέμβριος 1831 Στασιαστικά κινήματα σε πολλές επαρχίες της Πελοποννήσου.
27/9/1831 Δολοφονία στο Ναύπλιο του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Εκλέγεται Διοικητική επιτροπή από τον Αυγουστίνο Καποδίστρια, Θ. Κολοκοτρώνη και Ιωάννη Κωλέττη.
9/12/1831 Συγκρούσεις στο Άργος μεταξύ κυβερνητικών και συνταγματικών.
7/9/1833 Συλλαμβάνονται και φυλακίζονται οι Θ. Κολοκοτρώνης, ο γιός του Γενναίος, ο Δημήτριος Πλαπούτας, Ο Κίτσος Τζαβέλλας και άλλοι οπαδοί του Ρωσικού κόμματος με την κατηγορία εσχάτης προδοσίας.
25/5/1834 Ο Θ. Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλατούτας καταδικάζονται σε θάνατο.
11/4/1838 Εξέγερση των κατοίκων στην Ύδρα γιατί θέλουν να εξαιρεθούν από το νόμο περί στρατολογίας.
3/9/1843 Επαναστατική κίνηση στρατιωτικών μονάδων των Αθηνών και πολιτών υπό την αρχηγία των Δ. Καλλέργη, Ι. Μακρυγιάννη και Α. Λόντου με κύριο αίτημα την παραχώρηση Συντάγματος.
18/3/1844 Ο Όθων ορκίζεται πίστη στο Σύνταγμα. Η εθνοσυνέλευση ψηφίζει εκλογικό νόμο. Αποκλείονται όσοι δεν διαθέτουν κινητή ά ακίνητη περιουσία και οι γυναίκες.
4/8/1844 Παραιτείται η κυβέρνηση Α. Μαυροκορδάτου διαμαρτυρόμενη για τη στάση του Όθωνα.
8/3/1848 Αναστέλλεται η μετατρεψιμότητα των ελληνικών τραπεζογραμματίων λόγω της διεθνούς οικονομικής ύφεσης.
Πάσχα 1849 Οργισμένος όχλος προκαλεί ζημίες στο σπίτι βρετανού υπηκόου (Δον Πατσίφικο) πορτογαλικής καταγωγής και ισραηλίτης στο θρήσκευμα.
4/1/1850 Από το παραπάνω γεγονός ο βρετανικός στόλος αποκλείει για ένα εξάμηνο τα ελληνικά παράλια
14/5/1854 Αποκλεισμός του Πειραιά από βρετανικά και γαλλικά πολεμικά πλοία. Μετάδοση χολέρα στην πρωτεύουσα από τα πληρώματα των πλοίων.
18/2/1857 Αναχώρηση αγγλογαλλικού στρατού κατοχής από την Ελλάδα.
10/5/1859 Διήμερες συγκρούσεις ανάμεσα σε φοιτητές που φορούν ψάθινα καπέλα Σίφνου (σκιάδια) και στην αστυνομία καταλήγουν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, τραυματισμούς και συλλήψεις διαδηλωτών.
3/9/1860 Επεισόδια στη διάρκεια διαδήλωσης στην Πλατεία Συντάγματος για την επέτειο της Επανάστασης 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, καταλήγουν σε συνθήματα εναντίον Όθωνα και συλλήψεις πολλών διαδηλωτών.
18/5/1861 Η «Χρυσή Νεολαία» μυστική μαχητική οργάνωση αποτυγχάνει να εξοντώσει τον Όθωνα.
6/9/1861 Αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα εναντίον της βασίλισσας Αμαλίας. Καταδικάζεται ο Α. Δόσιος σε θάνατο. Του απονέμεται χάρη.
10/10/1862 Ξεσπά επανάσταση που οδηγεί τον Όθωνα σε έξωση από την Ελλάδα.
10/11/1862 Διαδηλώσεις στην Αθήνα υπέρ της υποψηφιότητας του Άγγλου πρίγκιπα Αλφρέδου για τον ελληνικό θρόνο
18/6/1863 Η συμμορία του Κυριάκου με την προστασία της Χωροφυλακής καταλαμβάνει τη Μονή των Ασωμάτων στην Αθήνα. Ο υπουργός στρατιωτικών διατάσσει την σύλληψη του λήσταρχου. Ο διοικητής του 6ου τάγματος τίθεται αλληλέγγυους προς τους ληστές.
18-20/6/1863 Σοβαρές αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε παρατάξεις «Πεδινών» (Βούλγαρης) και των «Ορεινών» (Κανάρης, Γρίβας) στην περιοχή Πλατείας Ομόνοιας με 200 νεκρούς.
3/11/1865 Ο πρωθυπουργός Ε. Δεληγιώργης εξαναγκάζεται σε παραίτηση εξαιτίας δυσαρέσκειας της κοινής γνώμης για το σύμβουλο του Γεωργίου, Γουλιέλμο Σπόνεκ.
2/6/1866 Έκρηξη ηφαιστείου Θήρας, ηρεμεί μετά 5 χρόνια.
11/9/1866 Η τραγωδία της Μονής του Αρκαδίου
17/12/1867 Ο πρωθυπουργός Α. Κουμουνδούρος υποβάλλει παραίτηση του γιατί διαφωνεί με εξωτερική πολιτική του βασιλιά.
30/3/1870 Οι ληστές Τάκου και Χ. Αρβανιτάκη συλλαμβάνουν ως όμηρους άγγλους περιηγητές στο Δήλεσι και ζητούν λύτρα. Η δυναμική επέμβαση της χωροφυλακής και στρατού έχει αποτέλεσμα τον θάνατο των ομήρων. Η ελληνική κυβέρνηση επικρίνεται από την Βρετανία.
26/2/1872 Η κυβέρνηση Βούλγαρη διενεργεί εκλογές στις οποίες κυριαρχούν βία και νοθεία και τις κερδίζει.
12/11/1873 Διαδήλωση φοιτητών στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου υπέρ της φοιτητικής φάλαγγας.
29/6/1874 Ο Χ. Τρικούπης καταγγέλλει τον βασιλιά Γεώργιο Α ως υπεύθυνο της πολιτικής κρίσης που διέρχεται ο τόπος.
22/3/1875 Σοβαρά επεισόδια στην Πλατεία Συντάγματος ανάμεσα σε βουλευτές του κόμματος του Βούλγαρη και πολίτης που τους αποδοκιμάζουν γιατί παραβιάζουν το σύνταγμα.
11/1/1878 9η κατά σειρά κυβέρνηση Α. Κουμουνδούρου
15/1/1878 Φιλοπόλεμο συλλαλητήριο στην Αθήνα με 4 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
3/5/1890 Πεθαίνει στις φυλακές Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών Ρόκος Χοϊδάς. Είχε καταδικαστεί σε 3ετη φυλάκιση για άρθρο που θεωρήθηκε ότι στρεφόταν εναντίον του βασιλιά.
10/1/1895 Ο Χ. Τρικούπης υποβάλλει την παραίτησή του στο βασιλιά Γεώργιο Α γιατί διαφωνεί με το στέμμα.
3/7/1896 Η Εθνική Εταιρεία στέλνει αντάρτικες ομάδες στη Μακεδονία για να αντιμετωπίσουν τη διείσδυση των Βουλγάρων.
8/8/1896 Η Ελληνική κυβέρνηση στέλνει στην Κρήτη εθελοντικά αντάρτικα σώματα για να στηρίξουν τον αγώνα των Κρητικών εναντίον του οθωμανικού ζυγού.
5/4/1897 Κήρυξη πολέμου από την Τουρκία εναντίον της Ελλάδας, ήττα της Ελλάδας και επιβολή στη χώρα Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.
25/8/1898 Σφαγές Ελλήνων από Τούρκους άτακτους στο Ηράκλειο της Κρήτης.
17/11/1902 Σοβαρά επεισόδια και τραυματισμοί μεταξύ των οπαδών των κομμάτων Δηλιγιάννη και Θεοτόκη, λόγω των εκλογικών αποτελεσμάτων (102 έδρες έκαστος)
8/11/1903 Σοβαρά επεισόδια με 3 νεκρούς ανάμεσα σε αποσπάσματα στρατιωτών και φοιτητών εξ αιτίας της μετάφρασης στην καθομιλούμενη της «Ορεστιάδας» του Αισχύλου.
13/10/1904 Φονεύεται σε συμπλοκή με Τούρκους στη Σιάτιστα της Μακεδονίας ο Μακεδονομάχος Παύλος Μελάς.
10/3/1905 Επανάσταση του Θερίσου. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ζητά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και την απομάκρυνση του πρίγκιπα Γεωργίου.
31/5/1905 Δολοφονία του πρωθυπουργού Θ. Δηλιγιάννη, γιατί θεωρήθηκε υπεύθυνος για το κλείσιμο των χαρτοπαικτικών λεσχών.
7/3/1907 Δολοφονία στον Πυργετό Ραψάνης του πρωτοπόρου σοσιαλιστήυ Μαρίνου Αντύπα.
3/12/1908 Οι συντεχνίες των Αθηνών με τηλεγραφήματα τους δηλώνουν στην κυβέρνηση Θεοτόκη ότι αδυνατούν να δεχτούν νέους φόρους.