ΤΑ BLOG ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ GOOGLE.

Προ ημερών μπήκα σε ένα blog και διάβασα τον δεκάλογο των bloggers, ο οποίος αναφερόταν στα αυτονόητα. Δηλαδή αναφερόταν στις σχέσεις που πρέπει να διέπουν την επικοινωνία των bloggers. Κάτι που κατά την γνώμη μου πρέπει να ισχύει ούτως ή άλλως και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Εδώ φυσικά υπεισέρχεται η ανωνυμία και για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να είμαστε ακόμα πιο προσεκτικοί.
Ένας από τους βασικούς λόγους που έγινα blogger ήταν η αναπόφευκτη επιθυμία των εγγονιών μου να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το Internet. Αυτό με φόβιζε και έτσι αποφάσισα να γίνω blogger στην ηλικία των 74 ετών για να αποκτήσω ιδίαν αντίληψη για την χρησιμότητα ή και την επικινδυνότητα του.
Την ανησυχία αυτή την είχα εκφράσει σε κάποιο σχόλιο που έκανα σε ένα άλλο blog. Ένα blog που το είχε ένα αξιόλογο νεαρό κορίτσι. Σε απάντηση με καθησύχαζε γράφοντας στις 22 Ιουνίου 2008:
«Καταλαβαίνω την ανησυχία σου, επειδή την ίδια ανησυχία είχαν και οι γονείς μου πριν. Δεν είμαι νέα στον κόσμο του ίντερνετ (στην ηλικία είμαι μόνο! ) και έχω δει και ασχοληθεί με αρκετά (ιντερνετικά)……… Δεν ξέρω την ηλικία των εγγονών σου, αλλά μπορείς να το καταλάβεις π.χ. από το πώς τα πάνε στο σχολείο, ή πώς τα πάνε στη δουλειά, πώς τα πάνε με τις ανθρώπινες σχέσεις.»
Πολύ φιλοσοφημένη απάντηση από ένα κορίτσι μόλις 23 ετών. Φυσικά δεν ησύχαζα τόσο εύκολα, συνέχεια συμβούλευα τα εγγόνια μου να μην δίνουν στοιχεία τους και κυρίως να μην δίνουν τις φωτογραφίες τους, γνωρίζοντας πόσοι ψυχανώμαλοι κυκλοφορούν.
Στο διάστημα λοιπόν αυτών των 6 μηνών λειτουργίας του blog μου, απέκτησα αρκετούς e-φίλους και φίλες. Με άλλους εξακολουθώ να αλληλογραφώ και με άλλους έχω διακόψει. Είναι το αντίστοιχο που συμβαίνει στην ζωή μας. Με άλλους δένουμε και με άλλους όχι.
Κάποιοι από τους φίλους είχαν περιπέτειες με το Google προς γενική αγανάκτηση όλων μας, ευτυχώς όμως τελικά ξεπέρασαν το πρόβλημα. Απ’ ότι έχω καταλάβει το Google βάζει φραγμούς στην λειτουργία εάν υπάρξει καταγγελία ή παρουσιαστεί πρόβλημα σε κάποιο blog που όμως θα μπορούσε το πρόβλημα αυτό να συμπαρασύρει και άλλα blog.
Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά θα με ρωτήσετε. Έχω τους λόγους μου.
Εδώ και καιρό προσπαθούσα να μπω στο blog αυτού του αξιόλογου κοριτσιού που έγραψα παραπάνω και κάθε φορά έπαιρνα την απάντηση
This blog is open to invited readers only
Ώσπου μια μέρα μπαίνοντας στο e-mail μου είδα μια πρόσκληση: Έχετε πρόσκληση να δείτε το ιστολόγιο του/της Clockwork Plum.
Μπήκα στη διεύθυνση του e-mail που μου έγραφε και βρέθηκα στο blog της Clockwork Plum. Και εκεί στην ανάρτηση που υπήρχε «Αγαπητοί προσκεκλημένοι...» μας εξιστορούσε τους λόγους που αναγκάστηκε να κλείσει το blog της για να πάψει να την ενοχλεί κάποιο άτομο.
Από τότε είδα αρκετούς bloggers να μπαίνουν και να της αφήνουν μηνύματα, προφανώς όλοι προσκεκλημένοι. Δεν θα γράψω τι μας είπε στην ανάρτηση αλλά και στις απαντήσεις στα σχόλια μας, άλλωστε δεν έχει νόημα αρκετοί από την παρέα μας μπαίνουν και τα διαβάζουν. Σημασία όμως έχει ότι μια αξιόλογη νέα κοπέλα που επιθυμούσε να επικοινωνεί ανοικτά μαζί μας, αναγκάζεται να βάλει περιορισμούς στο blog της για να αποφύγει κάποιον ψυχανώμαλο. Το ψυχανώμαλος είναι ιδική μου έκφραση.
Ευτυχώς είχε το θάρρος να μας πει την περιπέτειά της. Της ζήτησα την άδεια να αναφέρω το όνομα του blog της με την ελπίδα ότι αν διάβαζε αυτή την ανάρτηση ο τύπος που την ενοχλεί να συναισθανθεί το κακό που κάνει σε ένα νεαρό κορίτσι και να σταματήσει να την ενοχλεί.
Φίλοι μου αυτή η περιπέτεια της καλής μας της Clockwork Plum, δεν σας κρύβω ότι με έχει κάνει ακόμα περισσότερο επιφυλακτικό προς το Internet. Φυσικά το πρώτο πράγμα που έκανα, φώναξα τις εγγονές μου να διαβάσουν την περιπέτεια της καλής μας φίλης.
Καλή μου Clockwork Plum από αυτό εδώ το blog και από αυτή την ανάρτηση σου εύχομαι να μην έχεις άλλες ενοχλήσεις για να μπορέσεις να αφοσιωθείς απερίσπαστη στις σπουδές σου, που απ’ ότι φαίνεται πηγαίνεις περίφημα.
Αυτά τα ολίγα φίλοι μου και εάν μπορείτε να μη βάζετε φωτογραφίες ιδίως των παιδιών σας θα κάνετε πολύ καλά. Άλλωστε υπάρχει και το e-mail για να τις στέλνετε σε ανθρώπους που εμπιστεύεστε.