Αστερίωνα καλή σου ημέρα, είσαι παραπονιάρης φαίνεται ότι δεν εισέπραξες την περασμένη Κυριακή το πολυπόθητο φιλί του πατέρα, ούτε και εγώ.
Αστερίωνα σημασία έχει τι δίνουμε όχι τι παίρνουμε.
Θα συμφωνήσω μερικώς μαζί σου για την σημερινή μητέρα. Μη ξεχνάς όμως ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας επανάστασης, μιας επανάστασης που έχει σχέση με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία των ανθρώπων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν φαλλοκράτες (γιατί μόνο έτσι μπορώ να τους αποκαλέσω) που έχουν περίπου τις ίδιες ιδέες με τον κατά τα άλλα διαπρεπέστατο επιστήμονα του 1928, όπως είχα γράψει και στη προηγούμενη ανάρτηση μου «δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες».
Από την άλλη μεριά υπάρχουν οι μητέρες, και σε πληροφορώ δεν είναι λίγες, που όχι μόνο φροντίζουν τα παιδιά τους αλλά είναι και φύλακες άγγελοι τους από μια κοινωνία τόσο διεφθαρμένη.
Δες τη χαρά της μάνας Κωνσταντινιάς για την κόρη της στην ανάρτηση της «Συγχαρητήρια». Η χαρά της μάνας ήταν τόση μεγάλη που η κόρη «βρήκε τη δουλειά που ήθελε», ώστε αισθάνθηκε την ανάγκη να την διαλαλήσει, ανάμεσα σε φίλους.
Φυσικά αυτό είναι ένα άλλο τραγικό θέμα που θα πρέπει να το συζητήσουμε εκτενώς. Στη σημερινή εποχή ολόκληρη η οικογένεια χαίρεται, πανηγυρίζει, όχι γιατί το παιδί τους παντρεύτηκε, όχι γιατί γεννήθηκε παιδί στην οικογένεια, αλλά γιατί το παιδί βρήκε δουλειά, ναι καλά διάβασες δουλειά!
Φίλε Αστερίωνα, σκέφτηκα το παρόν να μη το βάλω στα σχόλια σε απάντηση του δικού σου σχόλιου. Θα το βάλω σαν κύρια ανάρτηση, μήπως και γίνει έναυσμα για κάποια ανταλλαγή απόψεων. Να είσαι πάντα καλά και όπως γράφει και το fractal στο Blog της Κωνσταντινιάς, όχι ηλικίες, «Σας απαγορεύω να μιλάμε για ηλικίες, Ο gskastro το είπε πολύ όμορφα. με όποια ηλικία γεννιέται ο άνθρωπος με αυτήν και πεθαίνει».
gskastro
Και για εμάς που δεν έχουμε ηλικία ένα τραγουδάκι του Νίκου Μαρούδα.
18 σχόλια:
Επειδή είναι η πρώτη δουλειά το πρωί και η τελευταία το βράδι(e-mail). Πολύ ευχαριστήθηκα την απάντησή σου. Δεν είμαι παραπονιάρης όπως το έθεσες . αλλά έκααν τις διαπιστώσεις μου. Και είναι μεν όπως τα γράφεις (τα ποσοστά παίζουν)αλλά όιπως λένε ότι πίσω από "ένα πετυχημένο άνδρα βρίσκεται μια πολύ ξύπνια γυναίκα", έτσι και πίσω από μια εξαιρετικήυ μητέρα βρίσκεται ένας σωσρός άνδρας (τα περί φαλοκρατίας είναι ακραίες περιπτώσεις, όπως του άκρατου φεμινισμού) Ευτυχώς ή δυστυχώς χρειάζεται συμπόρευση και αλληλοσυμπλήρωση στην πορεία της ζωής και η γυναίκα θέλει περισσότερη ψυχολογική στήριξη γιατί εύκολα σαλτάρει. Για; Κυριακή πρωί φθάνει.
Αστερίων
gskastro ,χαθήκαμε καλέ μου φίλε.
Μάνα,μανούλα,μαμά,μαϊκο,μάδερ από ένα μα- ξεκινούν όλες οι προσφωνήσεις για το πρόσωπο - που ακόμα και να μην κυοφόρησε για να μας φέρει στο κόσμο αλλά απλά μας ανάθρεψε -.Την αναζητούμε συνήθως όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα,όταν κάτι μας βασανίζει, όταν κάτι μας λυπεί.Σπάνια στην χαρά.Συνήθως αυτήν την μοιραζόμαστε με το ταίρι μας.Συνήθως επίσης ,ξεχνάμε ότι άλλη προσωπικότητα ήταν ό άνθρωπος που διαλέξαμε για γυναίκα μας,σύντροφό μας και ερωμένη μας, και σε άλλη μεταβάλεται μόλις γίνει μητέρα.Η φύση προνοεί και αλλάζει τις ορμόνες και αλλάζει τον τρόπο που σκέπτεται και αντιδρά η γυναίκα που γίνεται μητέρα. Εμείς εγωιστές και φιλοτομαριστές νοιώθουμε παραμελημένοι και αναζητούμε όσα χάσαμε σε άλλες αγκαλιές. Και φταίει η μητέρα του παιδιού μας μετά,που παλεύει μόνη με όσα η παρουσία μας ως σύζυγοι και πατέρες θα τα έκαναν ευλογία και πηγή χαράς ενώ η απουσία μας τα κάνει βάρη και νεύρα και ξεσπάσματα και υστερίες και πόνο στην ψυχή των παιδιών μας.Η σημερινή μάνα φοβάμαι πως είναι ποιό μόνη από ποτέ.Και γι'αυτό τα παιδιά μας θα έχουν ακόμη λιγότερη εμπιστοσύνη στον θεσμό της οικογένειας.Όσο για τις παγκόσμιες ημέρες ,από τότε που άρχισαν χάθηκε το μέτρο.
Αν ήταν να περιμένω την παγκόσμια ημέρα να δείξω την αγάπη μου στον πατέρα μου ,την μάνα μου το περιβάλλον ας πάω να πνιγώ καλύτερα.
Σε φιλώ .Να έχεις μια καλή βδομάδα.
Στην επόμενη έξοδό σου,βάλε μιά φωνή να σου κάνω παρέα.
Νάμαι και γω!!
Θέλω να πιστεύω ότι με συγκαταλέγεις στις μητέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους, είναι φύλακες άγγελοι, με την σημασία που δίνουμε στους αγγέλους. Επιστασία από ψηλά και μακριά, να έχει χώρο το παιδί να αναπνεύσει, να κινηθεί να κάνει τις επιλογές του,και ας πληγωθεί και από την διαφθορά. Αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις;
Πρόσφορο έδαφος πάντως για το παιδί είναι μια οικογένεια δεμένη, αρμονική, χωρίς αυτό να είναι κανόνας. Παραδειγματική εξαίρεση η υποφαινόμενη.
Ωραίες συζητήσεις. Μπράβο.
Καλή μου Κωνσταντινιά, μου άφησες μήνυμα χωρίς να διαβάσεις την ανάρτησή μου; Θα σε τιμωρήσω. Μα για ποια Κωνσταντινιά νομίζεις ότι γράφω σε αυτή;
Το προηγούμενο το διάβασες; Πάλι για τη μάνα ήταν. Θα σε εξετάσω όταν συναντηθούμε.
Τι σημαίνει «Παραδειγματική εξαίρεση η υποφαινόμενη». Το συμπέρασμα που έβγαλα για εσένα είναι ότι αναπνέεις όταν αναπνέουν. Εκτός αν εννοείς ότι δεν τους αφήνεις πολλά περιθώρια για «να αναπνεύσει, να κινηθεί να κάνει τις επιλογές του, και ας πληγωθεί και από την διαφθορά. Αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις».
Εδώ θα διαφωνήσω δεν χρειάζεται να πάθει για να μάθει. Εδώ είναι ο ρόλος των γονέων και ιδίως της μάνας. Ένας ρόλος για τον οποίο κανένας μας δεν έχει εκπαιδευτεί. Ο σημαντικότερος ρόλος της ζωής μας και τον παίζουμε ερασιτεχνικά.
Να έχεις ένα καλό βράδυ πολλά φιλιά από τον gskastro
Το έδειξες αλλά ποιό κλά είναι να στο ξαναπούμε. "Είσαι παράδειγμα για τις επερχόμενες και η εξαίρεση του σήμερα που επισημοποιεί τον κανόνα".
Οσο για τις παγκόσμιες ημέρες......είναι για τους αφηρημένους και τους φειδωλούς. Δεν μπορούμε να κρίνουμε εξ ιδίων υα αλλότρια. Ούτρε να χτυπάμε το σαμάρι για να ακούσει το γαϊδούρι.
Αστερίων
Φίλε μου Επίκουρε, τι έπαθες και λες ότι χαθήκαμε; Μάλλον εσύ χάθηκες και φαντάζουμε ότι θα πέρασες καλά. Δεν σου έγραψα στη τελευταία σου ανάρτηση «Προσπαθώντας να πείσεις τους άλλους για αυτό το ταξίδι, τελικά θα πείσεις και εμένα»;
Σκοπός είναι να πεισθούν και άλλοι και μου φαίνεται ο ποιο κατάλληλος είσαι εσύ. Φαντάζουμε θα τα καταφέρεις. Εντωμεταξύ κοίταξε να ηρεμήσεις το fractal γιατί σε ψάχνει σε όλα τα Blog πλην του δικού σου.
Επίκουρε θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτά που γράφεις για τη μάνα και τον πατέρα. Όπως θα διάβασες πίνοντας ουζάκια (την άλλη φορά θα τα πιούμε στα Μεστά) την Κυριακή, συζητούσα με νεολαίους και οι απόψεις τους ως επί το πλείστον είναι αρνητικές για οικογένεια. Οι περισσότεροι προερχόντουσαν από οικογένειες με οικονομική άνεση. Οι εμπειρίες τους όμως μέσα στην οικογένεια ήταν αρνητικές. Το θέμα αυτό θέλει πολύ συζήτηση και πιστεύω θα μας δοθούν ευκαιρίες. Να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου και ιδιαίτερα την φατσούλα. Φιλιά πολλά gskastro
Έχεις δίκαιο Αστερίωνα, ήθελε να το ακούσει ξανά και καλά έκανες και το τόνισες. Πολλές φορές στους γνωστούς, στους φίλους, στους δικούς μας ανθρώπους δεν δείχνουμε ότι εκτιμούμε αυτό που κάνουνε, και πολλές φορές το έχουνε ανάγκη. Φίλε Αστερίωνα να είσαι καλά. gskastro
Καλημέρα καλοί μου φίλοι,
Κατ’αρχήν θέλω να σας τονίσω ότι γράφω στα κλεφτά. Παρακολουθώ ένα σεμινάριο και όταν ξεκλέβω χρόνο σας επισκέφτομαι. Μπορεί και για αυτό να είμαι λίγο ασαφής. Δικαιολογία το ξέρω. Και βέβαια κατάλαβα ότι αναφερόσουν σε μένα, απλά ήθελα να γνωστοποιήσω τις απόψεις μου. Δεν πιστεύω στην τιμωρία, στην υπερβολική αυστηρότητα, στον εκφοβισμό. Θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω πώς μπορείς να προφυλάσσεις ένα άτομο από τους κακεντρεχείς, από την αδικία, από την διαφθορά. Νομίζω όσο και να οπλίσεις ένα παιδί με νουθεσίες και συμβουλές δεν είναι το ίδιο με την θωράκιση που παίρνουμε με την εμπειρία. Πιστεύω να έγινα μέχρι εδώ κατανοητή. Και όχι άλλες εξετάσεις, φθάνουν αυτές που δίνω εδώ.
Τώρα πάμε στο δεύτερο σκέλος. Στο υποφαινομένη. Πιστεύω ότι είμαι ένα άτομο αρκετά ισορροπημένο, διάγω βίον αρμονικό μετά του συζύγου, σαν μάνα με χαρακτηρίσατε εσείς , με χαροποιήσατε πολλάκις, ναι χαίρομαι να το ακούω, δυστυχώς όμως μεγάλωσα σε ένα σπίτι με καυγάδες και ασυμφωνία γονέων.
Για βάλε κάτω την προέλευσή σου όπως την λες και μέτρα αυτά που έχεις πετύχει. Αναλογίσου πόσο καλή υποδομή είχες σαν χαρακτήρας και πόσο ευνοϊκά για σένα διαμορφώθηκες. Και αν αυτό δεν είναι μια Νίκη τι είναι;
Βάλε www.pathfinder.gr αν θέλεις και δες μια μαγνητοσκοπημένη διάλεξη του Δ.Λιαντίνη
gskastro
Και εσύ λοιπόν με εγκατελειψες "πριν αλέκτωρ λαλίσει"?
Σου είχα κάνει μιά ερώτηση πριν μερικές ημέρες, αν δέχεσαι το παιχνίδι προσομοίωσης με το μοντέλο της φαντασίας σου. Ακόμα περιμένω. Σήμερα έγραψα κάτι για το κάστρο σου στο βλογκ του Νικιπλος.
Δεν ξέρω τι να υποθέσω. Ας περιμένω λίγο ακόμα.
Καλό μου fractal, μη κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν σε ξεχνώ, δεν σε εγκαταλείπω, δεν συνηθίζω άλλωστε λόγο χαρακτήρα να εγκαταλείπω. Απλά σε περίμενα στη γωνιά μου και μου ήρθες και έφυγες σα σίφωνας. Ούτε μια ματιά σε ότι γράφω ας είσαι καλά.
Για την πρώτη σου πρόταση της προσομοίωσης δεν σου απάντησα γιατί δεν μπορώ να σου απαντήσω αν δεν είμαι σίγουρος ότι θα την πραγματοποιήσω. Δεν θα ήθελα να αθετήσω τον λόγο μου.
Για τι δεύτερη πρότασή σου, αυτή των μικρών ιστοριών, έχω ετοιμάσει μία μικρή ιστορία είναι πραγματική και θα το σκεφτώ αν θα την αναρτήσω. Οι πρωταγωνιστές είναι εύκολο να αναγνωρίσουν τον εαυτόν τους, μου την έχει διηγηθεί ένας κοινός φίλος.
Ας ξεκινήσουν κάποιοι άλλοι πρώτοι και βλέπουμε.
Όσο για αυτό που έγραψες στον Νίκιπλος δεν είναι ακριβώς έτσι, το άλλαξα λιγάκι «Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» αναφερόμενος στην ομορφιά της ψυχής της.
Να είσαι πάντα καλά σε φιλώ gskastro
Gskastro μου. Το ότι δεν άφησα σημείωμα στο blogg σου, καθόλου δεν σημαίνει πως δεν το διαβάζω και μάλιστα ξανά και ξανά. Μα λειτουργώ εντελως αυθόρμητα. Αν μούρθει να γράψω το κάνω απνευστί. Θυμάσαι το θέμα της Άλωσης. Το τελευταίο σου θέμα το διαβάζω κάθε φορά που μπαίνω στο blogg σου. Όχι ότι δεν με ενδιέφερε. Ακριβώς το αντίθετο. Μα δεν μού ήρθε η παρόρμηση να γράψω. Εξ΄αλλου με κάλύπτες. και δεν θα ήθελα να αποκαλυφθώ συζητώντας για αυτό το θέμα. Αλλά γιατί μου είπες πως κρίνω εξ΄ιδίων. Σε εγκατέλειψα ποτέ? Ίσα -ίσα που ψάχνω κάθε φορά μήνυμά σου και θυμώνω όταν δεν το βρίσκω. Ξέχασες κιόλας πως έδειωξα τους φίλους σου από την αυλή μου, από θυμό για σένα.? Δεν ψήφισες όμως. Την ιστορία του κάστρου μου θα ήθελες να γράψω σε συνέχειες, ή να γράψουμε όλοι από μιά ιστορία των παιδικών μας χρόνων. Αυτό ήταν το
ερώτημα Έγραψες είπες μία ιστορία αλλά σκέπτεσε μήπως οι πρωταγωνιστές αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Φαντάζομαι θα έχεις όμως πολλές. Ας ξεκινήσω να γράφω εγώ μια ιστορία. Η Ιστορία του κάστρου μου, που ζήτησε ο Ντελάλης μπορεί να περιμένει. Εξ΄άλλου έχω έτοιμο υπό έκδοση σχετικό βιβλίο.
Όμως αν ενδιαφέρει τους φίλους μπορώ να ξεκινήσω να αναρτώ συνέχειες από το βιβλίο αυτό.
Θα ήθελα να ήξερα σε πιά περιοχή του Λεκανοπεδίου μένεις. Κατεβαίνω συχνά στην Αθήνα. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα στο πρόγραμμα. Αντίθετα εδώ έχω πολύ δουλειά. Στις αρχές του Οκτώβρη όμως ο Δήμος Αβδελιώδης (θα τον ξέρεις ασφαλώς σαν σκηνοθέτη της εαρινής σύναξης και του δένδρου που πληγώναμε) έχει προσκληθεί να παίξει την εκπληκτική θεατρική παράσταση "ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος" στην Αθήνα. Μού ζήτησε να συνοδεύσω το Δημοτικό Περιφεριακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου στο οποίο είναι Καλλιτεχνικός διευθυντής, στην Αθήνα. Θα το κάνω. Πάντα συνοδεύω το Θέατρό μας στις εξορμήσεις του στην Αθήνα. Μέχρι τότε όμως θα τα ξαναπούμε εκατοντάδες φορές. Και αν δεν έρθεις εδώ τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο σίγουρα θα ... αγγαλιαστούμε...
gskastro καλώς σε βρίσκω.
Το θέμα σου είναι απόλυτα σχετικό με την ψυχολογική φόρτιση που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Πριν 2 ώρες περίπου πραγματοποιήθηκε στο νησί μου, μια εκδήλωση του ειδικού σχολείου Ζακύνθου, με αφορμή την λήξη των μαθημάτων και έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών.
Το συγκεκριμένο σχολείο, αφορά σε μαθητές με ιδιαίτερες ικανότητες και τους γονείς τους, ανθρώπους ενός άλλου Θεού με ιδιαίτερο απόθεμα ψυχικής δύναμης.
Τι να σου πω.... ένιωσα πραγματικά ευνοημένη αυτής της ζωής και ευχαρίστησα το θεό που το παιδάκι μου, είναι υγειές.
Ήταν συγκλονιστικο, να βλέπεις τα υγρά μάτια αυτών των ανθρώπων που καμαρώναν τα παιδιά τους. Είναιπολύ βαρύ το φορτίο που σηκώνουν.
Συνειδητοποίησα απόψε, το μεγαλείο της ψυχής τους και τη δύναμη που πέρνουν από κάθε καινούρια μέρα που το παιδάκι τους είναι "καλά".
Υπάρχουν και αυτές οι μάνες, οι διαφορετικές από εμάς τις υπόλοιπες που κοιτάζοντας τες στα μάτια, βλέπεις την αγωνία να κρατήσουν αυτό το ρόλο.
Μετά από αυτό που έζησα σήμερα, αναρωτήθηκα, αν η υγεία των παιδιών μας δεν είναι το μεγαλύτερο δώρο, τότε τί είναι?
Συγνώμη που πρώτη φορά στο μπλογκ σου, άπλωσα σεντόνι, αλλά το θέμα που έθιξες, πριν μερικές ώρες απασχόλησε το μυαλό μου πάρα πολύ.
Σ' ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Fractal μου, απλώς σε πείραζα όταν έλεγα για τα εξ ιδίων, ξέρω ότι μας αγαπάς όλους και μόλις χαθούμε για λίγο ανησυχείς. Μήπως δεν έψαχνες τον Επίκουρο σε όλα τα γνωστά Blog εδώ και δύο ημέρες γιατί κάπου μας κρυβόταν;
Δεν σου κρύβω ότι ήθελα τα σχόλια σου ήθελα να αποκαλυφθείς. Έχουμε καιρό, κάπου θα ξεγελαστείς.
Ναι θα ήταν ωραία να αρχίσεις εσύ με μία ιστορία, όχι του κάστρου σου, θα το διαβάσουμε όταν το εκδόσεις σε βιβλίο. Πότε πρόκειται να εκδοθεί;
Θα χαρώ πολύ όταν έρθεις στην Αθήνα να σε υποδεχτώ, μένω κοντά στο αεροδρόμιο. Και σίγουρα θα τα λέμε πολλές φορές μέχρι τότε.
Καλή σου νύχτα καλό μου Fractal και όνειρα γλυκά. gskastro
Καλή μου Nefelli καταλαβαίνω την ψυχική σου φόρτιση, δυστυχώς φορτίζομαι και εγώ όταν βλέπω αυτά τα δράματα που εκτυλίσσονται γύρω μας. Αυτοί οι γονείς είναι οι πραγματικοί ήρωες που κανείς ή σχεδόν κανείς και ιδιαίτατα η πολιτεία δεν τους δίνει σημασία.
Δίνουμε παράσημα σε αυτούς που πάνω σε μια στιγμή τρέλας, όταν η αδρεναλίνη ρέει σε μεγάλες ποσότητες στο αίμα τους, κάνουν κάποια ηρωική πράξη. Δεν λέω να τους παρασημοφορούμε και αυτούς, τι γίνεται όμως με τους πραγματικούς ήρωες; Αυτοί που σε καθημερινή βάση σηκώνουν τον σταυρό τους, είτε είναι γονείς παιδιών με ιδιαίτερες ικανότητες, ή μεροκαματιάρηδες που για πενταροδεκάρες δίνουν τη μάχη της διαβίωσης κάτω από απαράδεκτες, άθλιες συνθήκες.
Nefelli μπορείς να απλώνεις όσα σεντόνια και όποτε θέλεις στο Blog μου. Είσαι πάντα ευπρόσδεκτη σ’ αυτό το Blog. Καλή σου νύχτα gskastro
Καλή μέρα Κάστρο μου. Όταν κατεβαίνω στην Αθήνα μένω στον Γέρακα. Μάλλον λοιπόν είμαστε κοντά.
Το βιβλίο θα εκδοθέι μέσα στο 2008. Επειδή το προλογίζει ο νυν πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου πρέπει οπωσδήποτε να εκδοθεί πριν τις εκλογές του Ευρ. Κοινοβουλίου που είναι τον ερχόμενο ΜάΙο. Η Ύλη του έχει παραδοθεί στο τυπογραφείο αλλά υπάρχουν τεχνικές δισκολίες, όπως το να είμαι καθημερινά στο τυπογραφείο πράγμα σχεδόν αδύνατο για μένα. Στην Αθήνα στις 95% των περιπτώσεων έρχομαι με πλοίο. Μου αρέσει να περπατώ πάνω στο ΑΙΓΑΊΟ.
Είχα την εντύπωση ότι είχες αξιολογίσει το λάθος μου και είχες καταλάβει το φύλο μου. Διστυχώς το λάθος αυτό μου έχει ξεφύγει ακόμα δυό φορές. Σου άφησα ήδη μιά καλημέρα στο blogg μου την αφήνω και στο δικό σου... ενισχυμένη.
καλημέρα λοιπόν, με πολλά φιλιά.
Να μαι και γω στο blogoσπιτο σου!
Μεγάλο θέμα και εν ολίγοις,
η αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους είναι νομίζω αναμφισβήτητη. Της μάνας ξεχωρίζει επειδή συνήθως είναι πιο εκδηλωτικη. Αυτό που αλλοιώθηκε στο πέρασμα των χρόνων είναι η αφοσιώση. Η σημερινή μητέρα έχει 4 τουλάχιστον ρόλους: της μάνας, της συζύγου, της νοικοκυράς και της καριερίστριας. Στο τελευταίο μάλιστα αφιερώνει πολύ χρόνο. Δεν το κρίνω όταν το επάγγελμα είναι αναγκη για να τα βγάλει πέρα η οικογένεια, αλλά το θεωρώ λάθος όταν αυτό συμβαίνει από εγωισμό και αυτοεπιβεβαίωση μόνο.Λαθος προτεραιότητες δηλαδη.
Little beautiful things, καλή σου ημέρα, έχω αφήσει σχόλιο στο δικό σου Blog για το χαμόγελο, αλλά αισθάνομαι ότι πρέπει να σου απαντήσω και σε αυτό το σχόλιο. Πράγματι ο ρόλος της σημερινής Μάνας είναι πολύ δύσκολος, αλλά και ο ρόλος γενικά της γυναίκας δεν είναι λιγότερο δύσκολος.
Σε ένα κόσμος κτισμένο από ένα αρσενικού γένους θεό, για αρσενικά, ο ρόλος της γυναίκας γίνεται εξαιρετικά δύσκολος. Και εδώ μπαίνει ο παράγοντας που γράφεις εσύ: «αλλά το θεωρώ λάθος όταν αυτό συμβαίνει από εγωισμό και αυτοεπιβεβαίωση μόνο. Λάθος προτεραιότητες δηλαδή».
Προσπαθεί να παλέψει με τις ίδιες μεθόδους που παλεύει και ο άνδρας για να βρει τη θέση της. Και κινδυνεύει να χάσει το δίκαιό της αλλά και να παρασύρει και άλλους σε λάθος δρόμους.
Πιστεύω όμως ότι σιγά σιγά θα βρεθεί ο σωστός δρόμος και για τα δύο γένη για όφελος της ανθρωπότητας.
Καλή μου Little beautiful things να έχεις μια καλή ημέρα gskastro
Δημοσίευση σχολίου