Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Παρακολουθώντας τα τελευταία τεκταινόμενα στην Χώρα μας, διαπιστώνω ότι υπάρχουν άτομα και ομάδες ατόμων που αντιτίθενται στο δικαίωμα της απεργίας. Μήπως τελικά οι συχνά εξοντωτικές για άλλους κλάδους απεργίες κάποιων συνδικάτων φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα; Μήπως τελικά ο πολύς κόσμος απαιτήσει από την κυβέρνηση να λάβει μέτρα παρόμοια με αυτά που έλαβε η Θάτσερ για την αποδυνάμωση των συνδικάτων; Μήπως αυτός είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός;
Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με αυτές τις απόψεις. Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα της απεργίας για να μην πω υποχρέωση. Σαφώς και πρέπει να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με αποφασιστικότητα και αγώνες. Αρκεί αυτοί οι αγώνες να μην εξαθλιώνουν άλλες ομάδες ανθρώπων και να ΜΗΝ γίνεται εκμετάλλευση από κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες για ίδιον όφελος .
Όσοι όμως από εμάς διεκδικούμε, έχουμε το δικαίωμα να καταδυναστεύουμε τον υπόλοιπο λαό; Έχουν το δικαίωμα 10-15 βυτιοφόρα να αποκλείουν τα διυλιστήρια για να μην εισέρχονται και εξέρχονται τα βυτιοφόρα τον εταιριών; Από πού θα προμηθεύονται καύσιμα τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, τα οχήματα της πυροσβεστικής και των κρατικών υπηρεσιών;
Εκτός αν κάποιοι αποφάσισαν να καταργήσουν το κράτος, θεωρώντας ότι ούτως ή άλλως και αυτό βρίσκεται σε διαρκή απεργία.
Δεν ξέρω αν έχουν δίκαιο ή άδικο. Βλέποντας όμως τι γίνεται γύρω μας αρχίζω και εγώ να πιστεύω ότι κάποιοι έχουν κηρύξει τουλάχιστον λευκή απεργία. Δεν είναι δυνατόν σε ένα ευνομούμενο κράτος να πρέπει κάποιος να καταφεύγει στην τηλεόραση για επιλύσει το πρόβλημά του. Δεν είναι δυνατόν να πρέπει να μετατρέπουμε τα σπίτια μας σε φρούρια και μάλιστα κάποιοι κάτοικοι να κοιμούνται με τα κυνηγητικά τους όπλα για να προστατεύονται από τους ληστές.
Μέχρι που φθάσαμε στο αστείο ή γελοίο (όπως θέλετε πέστε το) να διαπραγματεύονται τηλεπαρουσιαστές με τους συνδικαλιστές για τους όρους που θα τους έκανε να λύσουν τις απεργίες τους.
Το μόνο θετικό από την απεργία των βυτιοφόρων είναι ότι αφενός θα μειωθούν οι ρύποι για το διάστημα της απεργίας των βυτιοφόρων και αφετέρου ίσως μάθουμε να περπατάμε και λίγο.
gskastro